Amaç: Çalışmanın amacı ebeveynlerin çocukluk çağı aşıları ile COVID-19 aşısına yönelik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı-ilişkisel türde yapılan çalışmanın örneklemini, araştırmaya katılmayı kabul eden ve online soru formunu dolduran öğrenci ebeveynlerinden biri (n=191; %88 anne, % 9.9 baba, % 2.1 diğer) oluşturdu. Veriler 01-30 Haziran 2022 tarih aralığında Sosyo-demografik Tanılama Formu, Ebeveynlerin Çocukluk Aşılarına Yönelik Tutumları Ölçeği ve COVID-19 Aşısına Yönelik Tutum Ölçeği ile toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler (frekans, yüzde, ortanca ve ortalama) ve Spearman Korelasyon testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p

The present study aims to determine the challenges and educational stresses of nursing students in clinical practices during the COVID-19 pandemic and to offer solutions for these issues. The research was conducted at two universities in Turkey between December 2021 and February 2022. Data were collected using a Sociodemographic Diagnostic Form and the Nursing Education Stress Scale. Of the nursing students who participated in our study, 58.2% were 20 years old or younger, 74% were female, and 48.5% were sophomores. In addition, 43.9% of participants had lower expenses than their income. Our results showed that students' total score average on the nursing education stress scale was 61.74±23.58. We found a statistically significant difference between the total score on the Nursing Education Stress Scale and the mean scores of the sub-dimensions of Practice Stress and Academic Stress according to the class and income level of the students. Furthermore, we observed a statistically significant difference by gender between the mean scores of the Practical Stress and Academic Stress sub-dimensions (p<0.05). The nursing students experienced moderate stress during their nursing education. The stress level was higher in female sophomore students whose income was equal to their expenses and whose income was less than their expenses. We suggest that the nursing students’ behaviours of problem-solving, decision-making and coping with stress should be improved.

Amaç: Bu araştırma, hemşirelik öğrencilerinde kaderciliğin sağlığı geliştirici ve koruyucu davranışlar ile ilişkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve ilişkisel olarak gerçekleştirilen çalışmaya bir üniversitede öğrenim gören 126 hemşirelik öğrencisi dâhil edilmiştir. Veriler öğrenci tanılama formu, Kadercilik Ölçeği ve Sağlığı Geliştirici ve Koruyucu Davranışlar Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin istatistiksel değerlendirmesinde yüzdelik, ortalama, Spearman korelasyon analizi ve lineer regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin Kadercilik Ölçeği genel ortalamasının (2.51±0.54), ön belirlenim alt boyut puan ortalamasının (2.68±0.60) ve karamsarlık alt boyut puan ortalamasının (2.58±0.77) ortalamaya yakın olduğu, bununla birlikte şans alt boyut puan ortalamasının ise (1.97±0.84) ortalamanın altında olduğu belirlendi. Öğrencilerin Sağlığı Geliştirici ve Koruyucu Davranışlar Ölçeği genel puan ortalaması ile (79.88±9.37), fiziksel (31.06±4.28), psikososyal (20.43±3.25) ve korunma (28.38±4.10) alt boyut puan ortalamalarının ortalamaya yakın olduğu tespit edildi. Öğrencilerin Kadercilik ölçeği genel puan ortalaması ile Sağlığı Geliştirici ve Koruyucu Davranışlar Ölçeği genel puan ortalaması arasında negatif yönde zayıf düzeyde anlamlı farklılık olduğu bulundu (r=-0.356, p<0.01). Ayrıca kadercilik değişkeninin sağlığı geliştirici ve koruyucu davranışlar üzerinde anlamlı bir yordayıcı olduğu, kaderciliğin tek başına sağlığı geliştirici ve koruyucu davranışlar üzerinde toplam varyansın yaklaşık %13’ünü açıkladığı belirlendi (R=0.371, R2=0.130, F=19.733, p<0.01). Sonuç: Öğrenci hemşirelerin kadercilik ile sağlığı geliştirici ve koruyucu davranış düzeylerinin orta seviyede olduğu; kadercilik düzeyi arttıkça sağlığı geliştirici ve koruyucu davranış düzeylerinin azaldığı ve öğrencilerin kadercilik algılarının tek başına sağlığı geliştirici ve koruyucu davranışlar üzerinde önemli bir belirleyici olduğu tespit edilmiştir.