Objectives: Forensic psychiatric care has two, often contradictory, aims-the treatment of mentally ill offenders and the isolation of the perpetrators to ensure public safety. It is essential to ensure that any periods of liberty deprivation do not last longer than necessary to provide appropriate treatment. Therefore, identifying the factors affecting the length of stay (LoS) is one of the most important research areas in the forensic psychiatry. The literature on this subject is scarce and to date there no data available on LoS for patients in Eastern or Central European patients. Methods: We conducted a retrospective analysis of data for 150 inpatients in a medium secure unit. Based on a literature review and clinical experience, variables potentially influencing LoS were identified and included in the analysis. Results: The variables that were significantly associated with LoS included duration of mental illness; severity of index offense; whether a crime was committed as a result of hallucinations or during drug treatment discontinuation; if the index offenses was a continuous crime (crimes committed over an extended period of time); persistent psychosis; multiple antipsychotic treatments; as well as a diagnosis of schizophrenia and schizoaffective disorder. Conclusions: Our findings are highly consistent with observations made by other researchers. However, contrary the majority of previous studies our project incorporates data concerning the clinical presentation of patients. For example, we demonstrate that variables measuring treatment resistance might be one of the crucial determinants of LoS, which is a novel research finding.

No abstract

Background Concerns have been raised that people detained in secure hospitals after a criminal act spend longer in a locked institution than people sent to prison for similar offending, but research evidence is scarce and conflicting. Aims To compare the length of secure hospitalisation of people convicted of crimes for which flexible sentencing is allowed with length of time in prison for people serving a prison sentence for similar crimes who were not found mentally ill. Methods A records‐based, retrospective study was conducted comparing length of stay of all inpatients in one medium security hospital in Poland, hospitalised between 2014 and 2018, who had been convicted of any interpersonal crime other than homicide or attempted homicide, and data on all sentenced prisoners in Poland on 09.05.2018 convicted of a similar range of offences. Homicide was excluded because, in Poland, it usually attracts a fixed sentence–a life sentence until the 1970s and currently a 25‐year imprisonment–so disrupting comparisons. Results Eighty‐two patients completed their secure hospital stay within the study period or were still hospitalised at the census point 09.05.2018, only 10 of them women. Male patients convicted of stalking or similar threatening offence or ‘mistreatment’ spent, on average, almost twice as long confined to hospital than men sentenced to imprisonment spent in prison (28.8 months, respectively). By contrast, men hospitalised after sex offences were confined for over three years less than those sentenced to prison. Only bodily harm offences attracted comparable lengths of stay in hospital and prison. Conclusions Our findings confirm significant disparities in length of time spent in a closed institution after offences of serious interpersonal violence, according to whether that institution was prison or hospital, but not all in the same direction. Next steps should explore reasons for this and relative longer‐term outcomes.

No abstract

Cel pracyCelem pracy była analiza czynników ryzyka wieloletnich detencji psychiatrycznych, definiowanych jako pobyt w ośrodkach psychiatrii sądowej przekraczający odpowiednio 60 i 84 miesiące, opracowana na podstawie danych dotyczących 150 pacjentów oddziału psychiatrii sądowej o wzmocnionym stopniu zabezpieczenia. Omówienie wyników poprzedzono analizą dostępnego piśmiennictwa w tym zakresie. Analizowano czynniki socjo-demograficzne, dotychczasowy przebieg choroby, charakterystykę popełnionych czynów, zachowania agresywne lub autoagresywne oraz obraz kliniczny choroby na przestrzeni ostatnich 6 miesięcy detencji psychiatrycznej.MetodaBadanie pilotażowe, oparte o retrospektywną analizę danych pochodzących z dokumentacji medycznej oraz opinii sądowo-psychiatrycznych, o charakterze przekrojowym. Ze względu na charakter zmiennych zastosowano testy T-studenta, korelację Spearmana, test ANOVA rang Kruskala-Wallisa.WynikiW analizowanym materiale z ryzykiem wieloletnich hospitalizacji w sposób istotny korelowały czynniki związane z przebiegiem ostatnich 6 miesięcy internacji, w tym stan psychiczny pacjentów, występowanie zachowań agresywnych oraz reakcja na leczenie farmakologiczne. Nie stwierdzono istotnego wpływu czynników demograficznych ani współistniejącego uzależnienia od alkoholu i substancji psychoaktywnych. Ryzyko wieloletnich detencji psychiatrycznych zwiększało się wraz z czasem trwania choroby. Nie obserwowano korelacji w zakresie wieku pacjentów w czasie rozpoczęcia detencji ani liczby detencji. Podobnie, nie stwierdzono, aby czynnikiem ryzyka był charakter rozpoznania chorobowego.WnioskiNasze badanie jest pierwszą systematyczną próbą oceny czynników ryzyka wieloletnich detencji psychiatrycznych w grupie pacjentów ośrodków psychiatrii sądowej w Polsce. Mamy nadzieję, że prezentowane wyniki dadzą nowy impuls do dyskusji o kształcie opieki sadowo-psychiatrycznej w Polsce oraz kolejne badania w tym zakresie, jak również przyczynią się do optymalizacji procesu leczenia.