BackgroundNone of the current pleurodesing agents fulfil all the criteria for best pleural sclerosant. Therefore, the search for the ideal agent for chemical pleurodesis still continues. The aim of the present study was to compare the effectiveness of erythromycin, tetracycline, Aerosil™ 200 (hydrophilic fumed amorphous silica), and erythromycin plus Aerosil™ 200 in producing pleurodesis in rats. In the present study, talc was not used as a pleurodesing agent due to an unavailability of its sterile and pure form in Iran.MethodsOverall, 75 adult male Spraque-Dawley rats were randomized to 5 treatment groups. Each group received an intrapleural injection via 5 Fr Silastic tubes of one of the following sterile agents: 35mg/kg erythromycin in 2 ml of saline, 35mg/kg tetracycline in 2 ml of saline, 35mg/kg Aerosil™ 200 in 2ml of saline, erythromycin (35mg/kg in 2 ml of saline) plus Aerosil™ 200 (35mg/kg in 2 ml of saline), or 2 ml of saline as a control. The animals were euthanized and necropsied 30 days after injection. The pleurae were assessed for macroscopic and microscopic evidence of surrounding inflammation and fibrosis.ResultsThe median macroscopic score in the Aerosil™ 200 group was significantly higher than that in the erythromycin group (P < 0.005). The median microscopic score in the erythromycin group was significantly lower than that in the Aerosil™ 200 and erythromycin plus Aerosil™ 200 groups (P < 0.005). Furthermore, maximum and minimum pleural fibrosis was observed in the erythromycin plus Aerosil™ 200 and erythromycin groups, respectively (P < 0.05).ConclusionThis study suggests that Aerosil™ 200 with or without erythromycin may be more potent pleurodesis agent than erythromycin and tetracycline.

No abstract

No abstract

AMAÇTorakoabdominal bıçak yaralanmaları bulunan ve hemodinamik açıdan stabil olan hastaların tedavisi halen tartış-malıdır. Bu çalışmada, bu tip hastalardaki tanısal peritoneal lavaj (TPL) sıvısındaki eritrosit sayısındaki optimal değer tartışıldı. GEREÇ VE YÖNTEMHemodinamik yönden stabil ve torakoabdominal bıçak yaralanması olan 388 hasta çalışmaya alındı. Laparotomi yö-nünden açık bir endikasyona sahip olmayan olgularda, peritoneal kavite 1000 cc serum fizyolojikle yıkandı ve akın-tı sıvısındaki eritrosit sayısı analiz edildi. Karın yaralarında >100,000/mm 3 ve alt göğüs yaralarında >10,000/mm 3 seviyesinde eritrosit sayısı eksploratuvar laparotomi (konvansiyonel yaklaşım) için endikasyonlar olarak kabul edildi. Geriye dönük yapılan analizde, eritrosit sayısı için yeni eşik değerler hesaplandı. BULGULARKonvansiyonel yaklaşımın duyarlılığı ve özgüllüğü, sıra-sıyla %90 ve %84 olmuştur. Karın yaralarında >15,000/ mm 3 ve alt göğüs yaralarında >25,000/mm 3 seviyesindeki eritrosit sayısı, operasyon gereksinimi olan veya olmayan hastaların ayırt edilmesinde, sırasıyla %94 ve %96'lık bir duyarlılık ve özgüllük ile en uygun eşik değeri bulundu. SONUÇTanısal peritoneal lavaj sıvısında eritrosit sayısı ile ilgili yeni eşik değer, torakoabdominal bıçak yaralanmaları bulunan ve hiçbir açık operasyon endikasyonu bulunmayan TPL hastalarının tedavisine kullanılabilir.