Termin „CHIMERA”, którym w mitologii greckiej określano ziejącego ogniem potwora z głową lwa, tułowiem kozy i ogonem węża, od zawsze budził w opinii publicznej strach i inne negatywne emocje. Nazwa ta nie we wszystkich jednak wzbudza złe skojarzenia. Nieobca jest ona naukowcom, gdyż we współczesnej biotechnologii pojęcie to znalazło zastosowanie dla określenia organizmów zbudowanych z komórek pochodzących od co najmniej dwóch zygot i w związku z tym, różniących się pod względem genetycznym. Chimery tworzone w laboratorium stały się niezwykle cennym narzędziem w badaniach biomedycznych, wykorzystywanym m.in. do badań nad potencjałem rozwojowym komórek, procesami różnicowania zachodzącymi podczas embriogenezy, a także do badania funkcji genów, modelowania ludzkich chorób i opracowywania nowych terapii. Chimery międzygatunkowe dają również nadzieję na wykorzystanie ich do wytwarzania ludzkich narządów do przeszczepów oraz ratowania zagrożonych gatunków. Niniejszy artykuł przedstawia bieżący stan wiedzy na temat chimer tworzonych z udziałem pluripotentnych komórek o charakterze macierzystym, a także perspektywy i zagrożenia związane z ich wykorzystaniem w badaniach podstawowych i medycynie.