Goat milk yogurts were manufactured with the fortification of 2% (wt/vol) skim goat milk powder (SGMP), sodium caseinate (NaCn), whey protein concentrate (WPC), whey protein isolate (WPI), or yogurt texture improver (YTI). Yogurts were characterized based on compositional, microbiological, and textural properties; volatile flavor components (with gas chromatography); and sensory analyses during storage (21d at 5 °C). Compared with goat milk yogurt made by using SGMP, the other goat milk yogurt variants had higher protein content and lower acidity values. Goat milk yogurts with NaCn and WPC, in particular, had better physical characteristics. Using WPI caused the hardest structure in yogurt, leading to higher syneresis values. Acetaldehyde and ethanol formation increased with the incorporation of WPI, WPC, or YTI to yogurt milk. The tyrosine value especially was higher in the samples with NaCn and YTI than in the samples with WPC and WPI. Counts of Streptococcus thermophilus were higher than the counts of Lactobacillus delbrueckii ssp. bulgaricus, possibly due to a stimulatory effect of milk protein-based ingredients other than SGMP on the growth of S. thermophilus. Yogurt with NaCn was the best accepted among the yogurts. For the parameters used, milk protein-based products such as NaCn or WPC have promising features as suitable ingredients for goat milk yogurt manufacture.

No abstract

No abstract

Çökelek peyniri, yoğurttan üretilen ve daha çok semt pazarlarında satışı yapılan geleneksel bir peynir çeşididir. Çalışmada çökelek peyniri üretiminde kefir kullanımının uygunluğu araştırılmıştır. Yoğurt ve kefirden elde edilen çökelek peynirleri (YÇ, KÇ) fizikokimyasal, mikrobiyolojik ve duyusal nitelikleri yönünden 1., 14. ve 28. günlerde karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Yoğurt ve kefir kullanılarak üretilen çökelek peynirlerinde toplam kurumadde, kül, tuz ve protein değerleri bakımından önemli bir fark belirlenmemiştir. Bununla birlikte kefirden üretilen çökelek peynirinin tat ve koku özellikleri yönünden yoğurttan üretilen çökelek peynirinden farklı olduğu ve panelistler tarafından daha fazla beğenildiği tespit edilmiştir. Mikrobiyolojik özellik bakımından değerlendirildiğinde, kefirden üretilen çökelek peynirinde toplam aerobik mezofilik bakteri (TAMB) sayılarının (2.71-2.96 log kob/g) yoğurttan üretilen çökelek peynirlerinde belirlenen değerlerden (3.31-3.58 log kob/g) daha düşük olduğu görülmüştür. Sonuçlar, Çökelek üretiminde kefir kullanımının ürünün duyusal özelliklerini ve raf ömrünü olumlu yönde etkilediğini göstermiştir. Anahtar kelimeler: Kefir, Çökelek peyniri, fizikokimyasal ve mikrobiyolojik özellikler, duyusal değerlendirme. USE OF KEFIR IN COKELEK CHEESE PRODUCTION ABSTRACTÇökelek, is a traditional type of cheese produced by using yogurt and mainly sold in local bazaars. In the study, the opportunities of using kefir in Çökelek cheese production were investigated. The Çökelek cheese samples (YÇ, KÇ) obtained from yogurt and kefir were examined comparatively in the 1 st , 14 th and 28 th days in terms of their physicochemical, microbiological and sensory properties. Distinct difference was not observed in samples' total dry matter, ash, salt and protein content. Moreover, panelists remarked that Çökelek cheese produced from kefir was different from the cheese produced from yogurt in terms of taste and smell characteristics and more liked. Total aerobic mesophilic bacteria (TAMB) counts in Çökelek cheese produced from kefir (2.71-2.96 log kob/g) were lower than cheese produced from yogurt (3.31-3.58 log kob/g). Results indicated that use of kefir in Çökelek cheese production was favorable for sensory and also shelf life characteristics.

The first introduction of human being with milk begins with human milk during infancy, continues with very commonly with cow’s milk and may be with other milk types during lifetime. Cow breeding and utilizing its milk in nutrition is widespread in the world. There are particular species common to their area such as donkey, camel, mare, yak and llama have an important share in milk production in the world. Donkey milk has higher serum protein and lower casein content being similar to human milk so regarded as a good and safer alternative for infants suffering from cow’s milk protein allergy. Mare milk is used as a therapeutic agent for the treatment of some metabolic and allergic illnesses. It is generally consumed as fermented product. Llama milk contains higher amounts of calcium and phosphorus than cow's milk. Camel milk has high vitamin and mineral content and has claimed to have medicinal proteins. Its casein micelle size is larger naturally and it has lower amount of κ-casein these cause difficulties in cheese making and affect curd quality. Reindeer milk is an energy dense food with its high fat and high protein content when compared to cow’s milk. Its high protein content could make it suitable for protein supplementation. Its low lactose content makes its consumption possible by lactose intolerance patients. Yak is richer in almost all main nutritional components when compared with cow’s milk. It can be used in cheese, butter making and dried milk products. The objective of this review was to represent the composition of different animal species’ milks; other than cow, buffalo, sheep and goat, their importance in nutrition and technological use.

In the study use of vacuum-oven dried cultivated purslane in ready-to-eat yogurt production was observed. Yogurt samples were fortified with dried purslane in different ratios 0%, 0.5% and 1.0% for PC (control), PUR1 and PUR2, respectively and kept at 4±1°C for 21 days. Total dry matter (%) and ash (%) increased in accordance with the amount of purslane used and no pronounced change was observed in fat (%) content and pH. Titratable acidity (L.A %) and pH values ranged between 1.32-1.52 and 4.37-4.08 during storage period, respectively. Lightness (ΔL*) and greenness (a*) decreased and yellowness (b*) increased in yogurt samples depending on the purslane amount. Significant color difference (ΔE*>3) was observed in fortified yogurt samples (P <0.05). Syneresis decreased and texture parameters slightly decreased with purslane use except cohesiveness and gel became softer. Purslane flavor, sour taste and improved texture were expressed in fortified yogurts. PUR1 was found more acceptable sensorially than other samples.

Çalışmada hammadde olarak yoğurt ve kefir kullanılarak üretilen tereyağı örneklerinin genel bileşim özellikleri, bazı kalite parametreleri ve duyusal özellikleri depolamanın 1., 30. ve 60. günlerinde karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Farklı starter kültür kullanılarak üretilen hammaddelere bağlı olarak, tereyağı örneklerinin titrasyon asitliği değerleri arasındaki fark istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Tereyağı örneklerinin lipolitik ve oksidatif stabilitesinin göstergesi olan asit ve peroksit değerleri, yoğurt ve kefirden üretilen tereyağı örneklerinde sırasıyla 0.89-1.11 mg KOH/g yağ ve 0.19-0.40 mek O2/kg yağ arasında saptanmıştır. Söz konusu değerler tereyağında tat bozukluklarının oluştuğu bildirilen sınır değerlerin altında bulunmuştur. Örnekler arası renk farklılığını ortaya koyan ΔE değerine göre özellikle depolamanın 30. gününde kefirden üretilen tereyağının renginin belirgin olarak farklı olduğu saptanmıştır. Duyusal analiz sonuçlarına göre, yapı ve görünüş özellikleri bakımından örnekler arasında belirgin fark olmadığı, buna karşın; tat ve koku ve genel kabul edilebilirlik özellikleri yönünden örnekler arasında farklılık olduğu ve kefirden üretilen tereyağı örneğinin daha fazla beğenildiği saptanmıştır.

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Non Commercial 4.0 International License. ÖZ Vurgulu elektrik alan (VEA) teknolojisi, gıdaların mikrobiyolojik kalitesinin iyileştirilmesini amaçlayan, beslenme yönünden özelliklerini koruyan aynı zamanda gıdaların fonksiyonel özelliklerinin geliştirilmesine katkı sağladığı bilinen bir tekniktir. Klasik ısıl işlem uygulamalarına kıyasla düşük sıcaklıklarda kısa süreli olarak gıdaya gönderilen elektrik alan sinyalleri ile bakteri sporları haricinde neredeyse tüm patojenler ve gıdalarda bozulma etmeni olan bakteriler inaktif hale getirilmektedir. VEA teknolojisi ile mikroorganizma inaktivasyon mekanizma üzerine, elektrik alan etkisiyle hücrelerde membran geçirgenliğinin artması, elektroporasyon sonucunda membranın gözenekli hale gelmesi ve yine aynı etkiyle oksidasyon ve redüksiyon reaksiyonlarının meydana gelmesi gibi mevcut görüşler bulunmaktadır. Yenilikçi teknolojilerden birisi olarak yöntemin güvenilirliği, yöntemin mikroorganizmalar üzerindeki başarısı ile birlikte toksikolojik ve alerjik etkileri yönünden desteklenerek, yasal otoriteler tarafından onaylandıktan sonra daha net olarak ortaya konulacaktır. Yöntemin ticari olarak uygulanabilirliğinin ülkelere göre değişiklik göstermeyen, global bir yasal düzenleme yapıldıktan sonra mümkün olacağı düşünülmektedir.