Bu araştırmanın amacı, öğretmen adaylarının okula, okul yöneticisine ve Türk Eğitim Sistemi'ne ilişkin algılarını metaforlar yoluyla belirlemektir. Okul, okul yöneticisi ve eğitim sistemi kavramlarının iç içe geçmiş birbirini etkileyen kavramlar olduğu düşüncesinden yola çıkarak her biri için üretilen mecazların karşılaştırılabilirliği ve örtüşebilmeleri ölçüsünde sisteme dönük bütüncül değerlendirmeler yapmak amaçlanmaktadır. Araştırmanın örneklemi, Ankara ilinde biri devlet, biri özel olan iki farklı üniversitenin Eğitim Fakülteleri'nde farklı bölümlerde öğrenim gören son sınıftaki öğretmen adaylarıdır. Tarama modelinde desenlenen çalışmada nitel araştırma geleneği çerçevesinde veri analizi gerçekleştirilmiştir. Yarıyapılandırılmış bir metafor formu ile veriler toplanarak içerik analizi yoluyla analiz edilmiştir. Bulgular, aday öğretmenlerin okula ilişkin daha olumlu bir algıya sahip oldukları, ancak okul yöneticisi ve sistemi olumsuz algıladıklarını göstermekte ve sistemin sorunları çözüldüğünde okul ve okul yöneticisine ilişkin sorunların da çözüleceğini yansıtmaktadır.

This article presents two rich case studies of schools catering for Syrian refugee students in the Turkish city of Ankara. The article attempts to identify the challenges facing the two schools in this complex reality and the strategies developed by the two principals and their teaching staff to cope with academic, pedagogic and administrative functioning difficulties. Qualitative data collection and analysis were chosen for this investigation. Interpretation followed the four dimensions suggested by Horsford, Grosland and Gunn (2011) in their Framework for Culturally Relevant Leadership: political contexts, pedagogical approaches, personal journeys and professional duties. Findings indicate that although the schools cope with difficult circumstances in the field, the government’s policies are naive and unclear. The principals are motivated by a pedagogy of compassion, containment and humanistic-universal commitment. Conflicting discourses are found among the staff who feel ‘trapped’ in this difficult reality. The principals employ a style that encourages synergistic collective commitment and social cohesion. Conclusions and recommendations are discussed.

No abstract

Utilizing the post-migration ecological lens and the synthesized model of culturally relevant leadership formed by the authors, we aim to compare and analyze the policy outlines and school leadership responses to refugee education in Turkey and Germany; as the two main hosts of the largest number of refugees. Through comparative phenomenology, we draw on the semi-structured interviews, observations, and document analysis of policy papers in each context. Although both states employ an open-door policy, their educational policies show stark contrasts. The German schools benefit from the systematic guidance whilst in Turkey they find their ways through rule of thumb with colleagual collaboration within and across schools. We reckon this study would provide a space for collaboration and benchmarking between different contexts as well as illuminate on the policy-making processes, school-level practices, and research in this area.

No abstract

No abstract

No abstract

No abstract