No abstract

Our results showed that activation of occlusion alarms on both pumps takes a considerable time, and that the mean time to alarm activation was longer with low infusion rates and larger syringes. To reduce occlusion alarm delays smaller sized syringes with low compliance should be used and staff be alerted when using low flow rates with highly concentrated potent drugs.

No abstract

No abstract

No abstract

Single port laparoscopy with open-entry technique is feasible and might be a better surgical option for the pregnant patients with adnexal pathology. However, further studies with larger sample size are needed to reach clear conclusion.

Faktör XI eksikliği oldukça nadir görülen travma veya cerrahi gibi başlatıcı bir sebep olmadığı durumlarda klinik bulgu vermeyen bir hastalıktır. Sağlıklı bireylerde faktör düzeyi 70-150 U dL-1 arasın-da bulunur. Bu düzeyin altında, klinik bulgu gözlenmeden sadece aPTT yüksekliği görülebilir. Bu uzamanın saptanması durumunda hastalarda faktör XI eksikliğinden şüphelenerek faktör düzeyi çalışıl-malıdır. Eksiklik saptanan hastaların preoperatif hazırlıklarının dikkatli şekilde yapılmasıyla cerrahi sırasında ve sonrasında olası komplikasyonlar azaltılabilir. Bu olgu sunumunda, faktör XI eksikliği bulunan bir hastanın total kalça protezi operasyonu sırasındaki anestezi yöntemi sunulmaktadır.Anahtar kelimeler: Faktör XI eksikliği, anestezi yönetimi, total kalça protezi Factor XI deficiency is an extremely rare disease presenting no clinical symptoms, unless there is an inducing reason such as trauma or surgery. Normally, factor levels are in the range of 70-150 U dL-1 in healthy subjects. Although no clinical symptoms are seen, only high levels of aPTT can be found. Once a prolongation is detected in aPTT, factor XI deficiency should be suspected and factor levels should be analysed. With careful preoperative preparations in factor-deficient people, preoperative and postoperative complications can be decreased. In this case report, management of anaesthesia during total hip arthroplasty of a patient with factor XI deficiency is presented. Keywords GirişF aktör XI eksikliği, nadir olarak görülen bir faktör eksikliği olup, kodlayan geni 4. kromozom üzerindedir. Faktör eksikliği bulunan hastalarda spontan kanamalar nadirdir, ancak cerrahi müdahaleler ve travma sonrası önemli kanamalar mümkündür. İzole uzamış aktive parsiyel tromboplastin zamanı (aPTT) değerleri faktör XI eksikliği için uyarıcı olmalıdır (1). Tedavide temel yöntem eksik olan faktörün yerine koyulmasıdır (2). Bu olgu sunumunda total kalça protezi cerrahisi geçirecek olan ve faktör XI eksikliği bulunan hastanın anestezi yönetimi sunulmaktadır. Olgu SunumuBu olgu sunumu için hasta bilgilendirilmiş ve izini alınmıştır. İki yıldır faktör XI eksikliği nedeniyle izlenmekte olan 59 yaşında kadın hasta, sol total kalça protezi ameliyatı öncesi değerlendirildi. Faktör XI eksikliği yanı sıra, allerjik astım, ve tiroid nodülü olduğunu belirtti. Yapılan incelemelerde hastanın solunum fonksiyonları ve tiroid fonksiyon testlerinin normal sı-nırlarda olduğu görüldü. Faktör eksikliği tanısının daha önceki ameliyatı sırasında aile hikayesi bulunması nedeniyle konulduğu, küçük cerrahi işlem nedeniyle herhangi bir profilaksi uygulanmadığı ve ciddi bir komplikasyon yaşamadığı öğrenildi.Hastanın hematolojik değerlendirilmesinde aPTT değeri 77 saniye ve faktör XI düzeyi 9 U dL -1 (Normal değeri 70-150 U dL -1 ) olduğu gözlendi. Preoperatif hemoglobin değeri 13,6 g dL -1 ve trombosit sayısı 273 bin mm 3-1 olarak belirlendi. Hematoloji bölümü tarafından girişim öncesi 15-20 mL kg -1 , postoperatif 12. saatte 5 mL kg -1 ve kanamanın devamı halinde 12 saat aralıklarla 5 mL kg -1 ...

Burns are one of the most severe traumas, causing coagulative destruction of the skin. The use of various products that accelerate wound healing in patients with burns may affect rates of patient survival and reduce complications. We studied the effects of subcutaneous ozone injection on second-degree burn wounds in animal model. For this study, 72 Sprague-Dawley male rats were divided randomly into the following three groups: control group , silver sulfadiazine group, and ozone group; each group was then divided randomly into two subgroups (day 7 or day 14 examination and sacrifice). Superficial partial thickness burns were created on the lower back. In the control group, subcutaneous 0.9% serum saline was injected daily into the burn area. In the silver sulfadiazine group, burns were dressed daily with silver sulfadiazine. In the ozone group, subcutaneous ozone was injected daily into the burn area. We performed tissue hydroxyproline level measurements and histopathological evaluations. When groups were compared in terms of weight change, no significant difference was found between day 7 and day 14. With regard to tissue hydroxyproline levels the ozone group had significantly higher levels on both day 7 and day 14 (P < .001). In histopathological evaluations, we determined that wound healing in the ozone group was significantly higher than in the other groups. We found that subcutaneous ozone therapy was more effective than silver sulfadiazine in the healing process of second-degree burn wounds and could be safely used in the treatment of burn wounds.