No abstract

The decisions of the economic actors in late modern society produce risks in addition to products and services. Thus, the parties likely to be affected by those decisionsindividuals, communities, and society at large -seek to influence them. Public hearings are a key forum in society where this influence occurs. This paper uses a case study of a hearing to show how public hearings use legitimating practices to enact institutional power although they are commonly portrayed as risk-minimizing democratic mechanisms. Public hearings enact participation that is formal not substantive, create 'public good' that serves particular not general interests, and use evaluation which is normative or value-based and not rational. Public hearings thus legitimate government and corporate institutions through the demonstration of citizen participation, general interest, and rational evaluation. These processes enact ideological or image-based legitimation by constructing an image of the general public. This legitimation is illusory but effective for enacting state and corporate power.

The use of general descriptive names, registered names, trademarks, service marks, etc. in this publication does not imply, even in the absence of a specific statement, that such names are exempt from the relevant protective laws and regulations and therefore free for general use. The publisher, the authors and the editors are safe to assume that the advice and information in this book are believed to be true and accurate at the date of publication. Neither the publisher nor the authors or the editors give a warranty, express or implied, with respect to the material contained herein or for any errors or omissions that may have been made. The publisher remains neutral with regard to jurisdictional claims in published maps and institutional affiliations.

Kurumsal muhafaza üzerine yapılan çalışmalar, kavramsal bir çerçeve olarak kurallar ve normlar ile kurumsal ilişkiler ve pratikler arasında genel bir uyum ve bu uyum sayesinde tutarlı bir işleyiş olduğunu göstermektedir. Fakat geçmiş çalışmalar, bu uyumun olmadığı durumlarda kurumsal muhafazanın nasıl gerçekleştiği sorusunu ihmal etmektedir. Bu çalışma, Soma Maden Faciası bağlamında, güvenlik kurallarının yaşamsal olduğu çok tehlikeli bir sektörde, güvenliği neredeyse yok sayan ve ilgili kurallarla çelişen üretim odaklı dar bakışın ve kurumsal işleyişin nasıl olup da bu kurallara dayanarak muhafaza edilip sürdürülebildiği sorusuna cevap arayarak literatürdeki bu açığı gidermeye çalışmaktadır. Çalışma, madenlerde güvenlik kurallarının üretimi sınırlamamak koşuluyla, keyfi, daha fazla güvenlik yönünde değişikliklere yol açmayacak şekilde, yeterince denetlenmeden ve madencilere ilgili eğitim verilmeden uygulandığına işaret etmektedir. Bu uygulama amirler ve madenciler arasındaki ilişkide üretim odaklı işleyişi besler ve amir-madenci ilişkisini üretim odaklı işleyişin sürmesini sağlayan bir kurumsal muhafaza işine dönüştürür.