No abstract

In this experimental study the possible effects of the acitretin on the spermatogenesis of the rats were investigated histopathologically. Thirty-nine male adult Wistar albino rats were divided into 3 groups as two experimental groups and one control group. The first group consisting 14 rats were applied orally standard dose (0.75 mg/kg/day) acitretin and the second group consisting 16 rats were applied high dose (1.5 mg/kg/day) acitretin. Acitretin was given within dimetil sulphoxide (DMSO), which was diluted with saline solution as a ratio of 1/10, in order to increase its solubility. The control group consisting 9 rats were given only saline solution including DMSO for 8 weeks. After 8 weeks of the administration, half of the rats in the first and second groups and the entire control group were sacrificed under deep ether anaesthesia and bilateral orchiectomy was made. The remaining rats were compared with the control group using a similar method at the end of 8 weeks of wash-off period. The orchiectomy materials were histopathologically evaluated under the light microscope for spermatogenesis according to parameters including spermatogenetic activity, spermatogenetic organization, seminiferous tubular diameter, interstitial Leydig cells and fibroblasts. The groups, which were evaluated at the end of the 8(th) and 16(th) weeks, were compared with the control group regarding the mentioned parameters and no statistical significance was observed among the groups. In our study it was concluded that the standard and high doses of acitretin do not have any effect on the spermatogenesis of the rats.

No abstract

Amaç: Bu çalışmada, olası kalp nakli alıcılarında şiddetli fonksiyonel mitral yetersizliğin triküspit anüler düzlem sistolik ekskürsiyonu ve sağ ventrikül atım işi indeksi gibi sağ ventrikül fonksiyonunu yansıtan parametreler üzerindeki etkileri araştırıldı. Ça lış ma pla nı:Ocak 2015 -Ocak 2017 tarihleri arasında, kalp nakli için sevk edilen ileri kalp yetmezliği olan toplam 282 ardışık hasta (250 erkek, 32 kadın; ort. yaş: 46±10 yıl; dağılım, 18-66 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastalar ciddi (n=84) ve ciddi olmayan fonksiyonel mitral yetersizlik (n=198) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hastaların tıbbi öyküleri, demografik özellikleri, ekokardiyografik değerlendirmeleri ve sağ kalp kateterizasyon bulguları kaydedildi. Bul gu lar:İki grup da sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu, New York Kalp Derneği fonksiyonel sınıfı, Mekanik Dolaşım Destek Cihazları Kurumlararası Kayıt sistemi profili ve kalp yetmezliği süresi açısından benzerdi (p>0.05). Her iki grup da, triküspit anüler düzlem sistolik ekskürsiyonu ve sağ ventrikül atım işi indeksi açısından da benzerdi. Fonksiyonel mitral yetersizlik, triküspit anüler düzlem sistolik ekskürsiyonu için yapılan tek değişkenli analizde tek istatistiksel olarak anlamlı değişkendi (olasılık oranı [OR]: 0.58; %95 güven aralığı [CI] 0.34-0.97; p= 0.04) ve çok değişkenli analizde anlamlı bir etkisi gözlenmedi. Sağ ventrikül atım işi indeksi için yapılan tek değişkenli analizde, pulmoner arter sistolik basıncı (OR: 0.77; %95 CI 0.67-0.88; p<0.001) tek anlamlı değişken olup, çok değişkenli analizde de anlamlı bir etkisi vardı (OR: 0.92; %95 CI 0.87-0.97; p= 0.003). Tertil analizlerinde iki grup arasında triküspit anüler düzlem sistolik ekskürsiyonu ve sağ ventrikül atım işi indeksi açısından anlamlı bir fark yoktu. So nuç:Nispeten kısa takip süresi olan ileri kalp yetmezliği olan hastalarda ciddi ve ciddi olmayan fonksiyonel mitral yetersizlik grupları arasında sağ ventrikül fonksiyonları açısından anlamlı bir fark izlenmedi. Sağ ventrikül, erken evrede normal fonksiyonlarını sürdürebilir. Sağ ventrikülün adaptif bir şekilde yeniden modellenmesinin bu sonuçlar üzerinde etkisi olabilir. Ciddi fonksiyonel mitral yetersizlik, sağ ventrikül art yükünü artırarak ileri kalp yetmezliği üzerinde olumsuz etkiler ile ilişkili olabilir.Anah tar söz cük ler: İleri kalp yetmezliği, fonksiyonel mitral yetersizlik, sağ ventrikül fonksiyonu.

Impact of uric acid on clinical outcomes Y. Niu et al.