ÖzetErişebilirlik sosyal hayata katılabilme açısından engelliler için son derece önemli bir konudur. Toplumsal yaşamın her alanında engellilerin de yer alması, tedavi eğitim ve rehabilitasyon hizmetlerinden faydalanması, üretime katılması, sosyal kültürel ve sportif faaliyetlere katılması mekânların ve ulaşım sistemlerinin erişilebilir ve kullanışlı olarak düzenlenmesi ile doğrudan ilgilidir. Bu nedenle fiziksel çevre ve ulaşım sistemleri; planlama ve tasarım aşamasından itibaren, engellilerin kullanım ve erişebilirlik gereksinimlerini karşılayabilecek biçimde düzenlenmelidir.Bu çalışmada engellilik ve erişebilirlik kavramları düzleminde dünya, Türkiye ve İstanbul Metropoliten Alanı'nda yaşayan engellilerin niceliksel değerleri ve yasal haklarının tarihsel gelişimi üzerinde durulmuş olup; kent içi toplu ulaşım sistemlerinde engellilerin erişebilirliğine yönelik tasarım ilkeleri kapsamında Zeytinburnu ilçesinde yer alan toplu ulaşım durak, istasyon ve çevresi ile ulaşım araçları teknik açıdan analiz edilerek, alanda görevli personel ve engellilerle olmak üzere iki ayrı anket çalışması yapılmıştır. Yapılan analizler ve anket çalışmaları neticesinde Zeytinburnu ilçesinde bulunan toplu ulaşım sistemlerinde engellilerin erişebilirliğine yönelik yapılan düzenlemelerin eksik olduğu ve standartlara uygun yapılmadığı tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Engellilik, Erişebilirlik, Kent içi Toplu Ulaşım Sistemleri ACCESSIBILITY PROBLEM WITH DISABILITIES AND A RESEARCH WITHIN THE FRAMEWORK OF THE TSE STANDARDS AbstractAccessibility is an extremely important issue for people with disabilities to participate in social life. The inclusion of persons with disabilities in all aspects of social life, benefit from treatment, education and 1 Bu çalışma, Emrah BAŞ'ın "Kent İçi Toplu Ulaşım Sistemlerinin Özürlülerin Erişilebilirliğine Uygunluğu (Zeytinburnu Toplu Ulaşım, Araç, Durak ve İstasyonları Örneği)" isimli Yüksek Lisans Tezi'nin nitelik ve nicelik olarak geliştirilmesi sonucu oluşturulmuştur.

In the world, the processes of spatial spreading which are far more complex than transcending the cities in the spatial level have begun to display themselves in the last period. It is utmost importance to evaluate this process in a fundamental way from political, administrative, legal, sociological and similar aspects to overcome the emerging problems. The study of this spread on the spatial level at the academic dimension can be evaluated on three main different dimensions. Although the multi-part argue of public choice theory seems to be an important argument in the face of the unifying argue of reform theory in the administration, the recent negotiating and consensual democratic cultural system led to the transformational correspondence in the metropolitan area has begun to express more than itself as a new regionalism. This study has been subjected to in the literature analysis and content analysis methods using legal arrangements in Turkey metropolitan areas included in the legislation on the management of municipalities in the context of theories of comparative evaluation for the management of metropolitan areas. The evaluation result of legislative regulations for the administration of the metropolitan area in Turkey, it has been concluded that there is a transformation from "public choice theory" towards to "reformed theory".

Bu çalışmada, literatürde son dönemde üzerinde fazlası ile çalışılan yönetişim olgusu ve bu olguya küresel ve yerel düzlemde önceleyen Uluslararası Para Fonu (IMF), Dünya Bankası ve İktisadi Gelişme ve İşbirliği Teşkilatı (OECD) gibi uluslararası iktisadi kuruluşların yapıları ve yaklaşımları irdelenmiştir. Bu kapsamda yönetişim olgusunun nasıl ortaya çıktığı ve küreselleşme ile yerelleşme kavramları arasındaki ilişki, bahsi geçen uluslararası organizasyonlar açısından analiz edilmiştir. Literatür analizi yöntemi kullanılarak yapılan bu çalışmada küreselleşme ve yerelleşme olgusunun birbiri ile çelişmekten ziyade birbirlerini destekleyen olgular olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca yönetişimin aslında yerelin küreselleşmesinin bir sonucu olarak "kü-yerelleşme" kavramı üzerinden IMF, Dünya Bankası ve OECD gibi ulus üstü küresel organizasyonlar tarafından gönüllü ve koşullu politika transferleri şeklinde küresel bir etkiye kavuşturulduğu sonucuna varılmıştır.

Bireylerin insan onuruna yaraşır bir şekilde yaşaması için gerekli olan en temel haklardan biri konut hakkı olup bu hak anayasalarda yer alan birçok hakkın da olmazsa olmazıdır. Konut hakkı; kişinin yaşam hakkı, sağlık hakkı, çevre hakkı, eğitim hakkı, kişinin maddi ve manevi varlığını geliştirme hakkı gibi haklarla bağlantılıdır. Konut hakkının bu öneme rağmen çok fazla tartışılmadığı ama doktrinde özellikle son yıllarda yapılan tartışmalarda bu hakkın niteliği ve bu hakkın bağımsız bir insan hakkı olup olmadığı tartışılmıştır. 1982 Anayasası'nın 57. maddesinde düzenlenmiş olan konut hakkı bu çalışmada incelenecektir.

Bu çalışmada kamu yönetimine özgü yapılan reformlar bağlamında yakın zamanda devreye sokulan Kalkınma Ajansları'nın işlevselliği üzerine bir analiz yapılmıştır. Bu çalışma, kalkınma ajanslarının planlamanın denetimi üzerinden işlevselliğini kapsamakta olup, amacı; merkez ile yerelde bulunan kurum ve kuruluşlar arasında Kalkınma Ajansları'nın fonksiyonelliğini inceleyerek bir model önerisi geliştirmektir. Çalışmada merkezi yönetimin yanında, yerel ölçek düzeyinde İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin (İBB) 2014-2019 gelecek öngörüleri içerik analizi yöntemi ile mukayeseli olarak incelenip, ortaya çıkan sorunların çözümüne yönelik Kalkınma Ajansları'nın işlevselliği üzerine oturan yoruma dayalı kurgusal bir yöntem izlenmiştir. İnceleme sonucunda İBB'nin gelecek öngörülerinin merkez ve bölgesel kurum/ kuruluşların öngörüleri ile bütünlük arz etmediği sonucuna varılmıştır. Burada yereldeki kuruluşların gelecek öngörüleri ile merkez ve bölgesel kuruluşların öngörülerin bütünlüğünü sağlamaya dönük güçlü bir sitemin kurgulanmadığı iddia edilebilir. Böylece merkez-yerel ikileminde Kalkınma Ajansları'nın hizmet verdiği coğrafyada faaliyet gösteren kurum ve kuruluşların öngörülerini bütünleştirmeye yönelik bir model önerisi geliştirilmiştir.