Karakteristično protupravno stanje hotimičnog izbjegavanja obveze uzdržavanja druge osobe koje svojom radnjom stvori počinitelj kaznenog djela, može opstojati ovisno ili neovisno o njegovoj volji. Budući da je povreda dužnosti uzdržavanja trajno kazneno djelo, nameće se pitanje prekida li pravomoćna sudska odluka kaznenog suda kontinuitet neprava i je li moguće okorjelom povratniku ponovno suditi, bez povrede načela ne bis in idem. U radu je korištena metoda analize, deskriptivna za obilježja djela, a eksplikativna za poseban osvrt na ličnost počinitelja i utvrđivanje oblika privremenog prestanka neprava na strani počinitelja. Statističkom metodom u kombinaciji s metodom uzorka provedeno je specifično istraživanje konkretnih predmeta na usustavljenom uzorku punoljetnih počinitelja kaznenog djela nedozvoljene trgovine na području Republike Hrvatske. Rezultati istraživanja pokazuju da svršetak radnje uskrate izdvajanja sredstava za skrb o drugoj osobi različitoj od počinitelja kaznenog djela ne ovisi uvijek o njegovim postupcima, da osuda ne smije predstavljati temelj ili podstrek za daljnje kršenje obveze i da pravomoćna sudska presuda mora biti osnova zaključka da je dovršena radnja trajnog kaznenog djela povrede dužnosti uzdržavanja. Zaključno se utvrđuje da osuda za trajno kazneno djelo povrede dužnosti uzdržavanja ne uključuje i daljnje održavanje protupravnog stanja prouzročenog propuštanjem zakonske obveze počinitelja da pribavlja nužna sredstva za život osobe o kojoj je dužan skrbiti.

Tumbler is a service provided for cryptocurrencies in cases when anonymity is endangered and the owner of virtual “coins” can be traced. Legality of cryptocurrency tumblers can be described as a “grey zone”, for the reason that not even cryptovalues are legalized and “mixing” in tumblers is a special treatment of it. In this paper author by analytical method, by descriptive method and by comparative method explores and displays the all open questions of cryptocurrency tumblers, conducting their legality, legalization and especially potential criminalization in the future. Finally, the author concludes that legality, legalization and criminalization are firmly connected, interdependent and legislators worldwide should de lege ferenda pay extreme caution during tumbler legalization, especially for the purpose of later criminalization.

É da natureza humana conquistar e submeter-se a regras, então não é surpreendente que, nos casos de blockchain, a mesma lógica seja trazida à luz, apesar da descentralização e da recusa a uma autoridade suprema como uma ideia norteadora da tecnologia. Neste artigo, o autor ressalta as disposições relevantes de uma única lei que deveria regulamentar a aplicação da tecnologia blockchain em diversas esferas da vida social no futuro. Uma ênfase especial é colocada na exigência de evitar-se soluções parciais através de leis especiais que regulem outros problemas diferentes do blockchain, partes-chave do texto legal, partes interessadas. Por fim, o autor salienta a necessidade objetiva de estabelecer uma lei sobre o blockchain, os elementos que o legislador deve levar em consideração ao aprovar essa lei e pondera a aplicação de sanções nos casos de descumprimento legal.

The role of consent in personal data protection today is probably the first question for researches on how it impacts in our daily lives, ordinarily or on-line. This paper uses comparative method analyzes seemingly opposed essential parts of consent due to lawfulness of personal data processing versus inclusion of same data in a chain using blockchain technology, with the hypothesis that freewill public announcement of personal data substitute explicit consent for their processing. Finally, the author concludes that the principle of lawfulness stated by GDPR is not violated if the personal data processor using blockchain technology does not obtain consent for the processing of personal data, voluntarily put into the chain by another subject in the same “chain” and the “right to be forgotten” isn’t absolute right.

Opće pravilo o kažnjavanju i kažnjivosti pokušaja kaznenog djela zasebno je normirano u okviru materijalnog kaznenog zakonika, koji istovremeno propisuje i brojne slučajeve posebnog kažnjavanja pokušaja, onda kada nije moguće primijeniti osnovno pravilo koje se oslanja na zapriječenu kaznu za pojedino kazneno djelo. Posebno pravno pravilo o kažnjivosti pokušaja normirano je kroz odrednicu „ako zakon izričito propisuje kažnjavanje i za pokušaj“. U ovome radu autor detaljno prikazuje i raščlanjuje sve posebne pojavne oblike kažnjivosti pokušaja, utvrđujući njihovu zastupljenost, katalog u hrvatskom kaznenom zakonodavstvu, uspoređujući težine izvorno zapriječenih kazni za pojedino kazneno djelo za koje je iznimno kažnjiv pokušaj i analizirajući njihovu zastupljenost po svakom pojedinom dijelu kaznenog zakonika. Zaključno se ističe kako se zakonodavac odlučio posebno kažnjavati pokušaj i kod kaznenih djela iz domene tzv. bagatelnog kriminaliteta, sa zapriječenom kaznom zatvora do jedne godine, uz brojna kaznena djela sa zapriječenom kaznom zatvora do tri godine, što ukazuje na opravdanost zakonodavnog rješenja da je neophodno inkriminirati posebne slučajeve kada pokušaj kaznenog djela mora biti kažnjen, iako se nalaze izvan domašaja općeg pravila o kažnjivosti pokušaja.