No abstract

ÖzetAmaç: Talaseminin dünyadaki en yaygın genetik hastalık olduğu düşünülmek-tedir. Gerek hastalık, gerekse tekrarlayan transfüzyonlar nedeniyle birçok sistemde komplikasyon ortaya çıkmaktadır. Bu çalışma; üzerinde daha az durulan böbrek glomerüler hasarının beta talasemi majorlü hastalarda mevcut olup olmadığının saptanması ve glomerüler hasarı saptarken üre, kreatinin, kreatinin klirensinin erken böbrek hasarı göstergeçlerinden olan sistatin c, B2 mikroglobulin ile kıyaslanması amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma beta talasemi major tanısıyla çocuk hematoloji polikliniğimizce düzenli takip edilen hastalarda prospektif olarak yapılmıştır. Bulgular: Üre ile kreatinin klirensi ve sistain C arasında istatistiksel olarak anlamlı bir iliş-ki bulunmamaktadır(p>0.05). Kreatinin ile kreatinin klirensi arasında negatif yönde, %53.7 düzeyinde ve istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlı bir iliş-ki bulunmaktadır (p:0.002; p<0.01). Kreatinin ile sistain C ve Beta 2 mikroglobulin düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamaktadır (p>0.05). Sistain C ile β-2 mikroglobulin arasında pozitif yönde, %86.1 düzeyinde ve istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmaktadır (p:0.001; p<0.01). Tartışma: Literatürde GFR>40 ml/dk/1.73 m² olduğun-da kreatinin ile β-2 mikroglobulin ve sistatin c arası ilişkinin azaldığı belirtilmiştir. Bizim çalışmamız da bu literatür sonuçlarıyla benzerlik göstermekte-dir. Ancak renal parametrelerin birbiriyle korelasyonu hakkında kesin sonuç-lara varmak için daha geniş populasyonda yapılacak daha fazla sayıda çalış-malara ihtiyaç vardır. Anahtar KelimelerSistatin C; Böbrek; Talasemi; Beta 2-Mikroglobulin Abstract Aim: Thalassemia is accepted to be the most common genetic disease in the world. This study was performed to establish whether there was a glomerular renal damage, which was usually a less mentioned subject in patients with Beta Thalassemia Major, and to compare urea, creatinine and creatinine clearance with early indicators of kidney damage as Cystatin-C and β-2 microglobulin as on determining the glomerular damage. Material and Method:This study was prospectively performed in patients, who were regularly followed in the children hematology outpatient clinic with a diagnosis of Beta Thalassemia Major. Results: There was no statistically significant difference between urea and levels of creatinine clearance and Cystatin-C. There was a statistically negative relationship between creatinine and creatinine clearance at an advanced level as 53.7% (p: 0.002, p<0.01). There was not any significant relationship between Cystatin-C and levels of creatinine and B-2 microglobulin. There was a significant high positive relationship between Cystatin-C and B-2 microglobulin at level of 86.1% (p: 0.001; p<0.01). Discussion: The results of our study were also similar to the literature. However, new studies are required to carry out in wider populations in order to reach definite conclusions about correlation of renal parameters with each other.