No abstract

Doğu meselesi,18. yüzyılın son çeyreği itibariyle Rusya İmparatorluğu'nun dış politikasına yön veren en mühim etkenlerden biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu bağlamda Rus toplumunun Müslüman bir ülke olan Osmanlı İmparatorluğu'na, geleneklerine, adetlerine, dini inancına, harp sanatlarına ve ekonomisine olan ilgisi, iki devlet arasındaki askeri, diplomatik ve ekonomik etkileşim yollarını bulma ihtiyacını da beraberinde getirmiştir. Dolayısıyla diplomatik temsilcilikler tarafından kaleme alınan raporların yanı sıra, mühim bilgiler içeren edebi eserler de önemli birer kaynak niteliğine haiz olmaktadır. Bahsi geçen edebi yapıtlardan biri de Nijniy Novgorodlu Tüccar Vasiliy Baranşikov'un Amerika, Asya ve Afrika Kıtalarındaki Talihsiz Serüveni (1780-1787) adlı seyahatnamedir. Çalışmamızda söz konusu edebi eserin tarihi bir kaynak olarak güvenilirlik derecesi analiz edilirken, Türk-Rus gerginliğinin tavan yaptığı bir dönemde İstanbul'da yaşayan bir Rusya İmparatorluğu vatandaşının gözünden şehrin ve Osmanlı sosyal hayatının nasıl tasvir edildiği ve Baranşikov'un yaptığı karşılaştırmalar ışığında ''öteki'' algısı da incelenmektedir.

The article analyzes an important event both for the Ottoman Empire and for international relations in the 19th century, namely the diplomatic visit of the Turkish Sultan Abdulaziz to Europe in 1867. The discovered materials describing the chronology of the visit in more detail made it possible to take a fresh look at the relationship in the power structures of the empire, as well as to study in more detail the personal qualities and character of Sultan Abdul-Aziz. The composition of the delegation that accompanied the Sultan and represented, among other things, by the future heirs to the Ottoman throne, shows that the vector of the foreign policy development of the Ottoman Empire, almost until the end of its existence, was largely set during this visit. Obviously, this visit became the starting point in the modernization of the foreign policy of the empire. Elements of traditional state relations are giving way to diplomatic ties.

No abstract