No abstract

No abstract

No abstract

No abstract

Media publiczne w Polsce a popularyzacja wiedzy o języku polskimPunktem wyjścia naszych rozważań uczyniłyśmy fragment Ustawy o radiofonii i telewizji, wskazujący explicite wspólny obszar działań dla językoznaw-ców oraz dziennikarzy, publicystów i medioznawców: "Do zadań publicznej radiofonii i telewizji, wynikających z realizacji misji, należy w szczególności upowszechnianie wiedzy o języku polskim"1 . Ustawodawca nie precyzuje, co można rozumieć przez sformułowanie "upowszechnianie wiedzy o języku polskim", pozostawia tym samym publicznym mediom i ich współpracownikom możliwość interpretacji. Media publiczne, realizując zapisaną ustawowo misję publiczną, powinny tworzyć przekazy pełniące funkcję informacyjną i rozrywkową, ale także edukacyjną, w których dostrzegalna powinna być dominacja treści poznawczych nad perswazyjnymi czy rozrywkowymi. Z tych wskazań wynika również możliwość realizacji programów o charakterze popularyzatorskim, które mimo porównywalnie niewielkiej oglądalności będą uwzględniać zróżnicowane zainteresowania i potrzeby odbiorców.Wskazanie pozycji nadawcy oraz tematyki przekazów (wiedza o polszczyźnie) wymaga dostrzeżenia fundamentalnego elementu każdej sytuacji komunikacyjnej -odbiorcy. Można uznać, że postawa odbiorcy, przeciętnego użytkownika polszczyzny, zostaje nakreślona przez wyniki badań pochodzące z dwóch, wydawałoby się, różnych zakresów (płaszczyzn):-w roku poprzedzającym wejście Polski do Unii Europejskiej co trzeci ankietowany pytany o przyszłość polszczyzny wśród innych języków unijnych stwierdził, że wejście Polski do UE negatywnie wpłynie na język polski, bę-1 Ustawa o radiofonii i telewizji, Dz.U. z 2011 nr 43, poz. 226, art. 21, ust. 1a, pkt 8,