“…Հայերենի պարագայում այդ կաղապարների ամբողջական պատկերն ուսումնասիրել են Լ. Հովսեփյանը, Ս. Էլոյանը, Ս. Գալստյանը, Գ. Ջահուկյանը և ուրիշներ, իսկ անգլերենի դեպքում` Վ. Ադամսը, Ի Պլագը, Լ. Բաուերը /Հովսեփյան, 1987Հովսեփյան, , Հովսեփյան, 2016Հովսեփյան, , Էլոյան, 1963Հովսեփյան, , Գալստյան, 1978Հովսեփյան, , Ջահուկյան, 1989Հովսեփյան, , Adams, 2001Plag, 2003;Bauer, 1983;Stekauer, Lieber, 2005; Adams, 2001; Stekauer, 2005; Bauer, 1983: 72-107; Miller, 2014; Yu, Alan, 2007; Арнольд, 2012; Смирницкий, 1998/ և ուրիշներ:Բաղադրյալ բառերն իրենց կազմում ունեն մեկից ավելի ձևույթներ, որը հստակորեն երևում է բառակազմական վերլուծության ժամանակ: Մեկից ավելի բաղադրիչներ պարունակող բաղադրությունները թե´ կազմության եղանակներով, թե´ կազմության միջոցներով, թե´ կառուցվածքով (կազմության տիպ) տարաբնույթ են: Հենց այս ամենի հիման վրա էլ բաղադրություններն ունենում են դասակարգման տարբեր յուրահատկություններ: Հիմնվելով ամենաընդհանուր լեզվաբանական դասակարգումների վրա` անգլերենում նույնպես բաղադրությունները լինում են երկու տեսակ` բարդություն կամ բառաբարդում (word-composition) և ածանցում (affixation):Անգլերենում բաղադրյալ բառերը տարբերակվում են ձևաիմաստային չափանիշներով: Անգլիացի լեզվաբան Ի. Պլեգն անգլերենի բաղադրյալ բառերի մասին նշում է հետևյալը. «Բարդ բառերը համակարգորեն կապակցում են կոնկրետ կատեգորիաների բառեր: Դրանք ունեն որոշակի կայուն շեշտային պատկեր, որոնք պատճառաբանվում են որո-շակի սկզբունքներով: […] Բարդ բառերը բացահայտում են մի շարք տեսական խնդիրներ (որոնցից շատերը վերջնական լուծում չեն ստացել), ինչպիսիք են` բարդ բառերի ներքին կառուցվածքը, գլխավոր բաղադրիչի խնդիրը, բառաշեշտի տեղադրման իմաստային և կառուցվածքային մեկնաբանությունը և ձևաբանության ու շարահյուսության կապը» /Plag, 2002: 207/:Անգլերենի տաբու բարդությունների առանձնահատկությունների ուսումնասիրությունը ցույց է տալիս, որ տաբու բառերի մեծամասնությունը` 71-ը, բաղադրություններ են, որոնք բաժանվուն են երեք հիմնական տեսակների` վերլուծական, համադրական, հապավական: Դրանք, ինչպես կտեսնենք, իրացվում են տարբեր համակարգերով ու ենթահամակարգերով:Առաջին խմբի՝ անգլերենի վերլուծական տաբու բարդությունների հիմնական առանձնահատկությունն այն է, որ բաղադրության մաս կազմող բաղադրիչները հնչում են որպես առանձին բառեր, ունեն անկախ բառային շեշտ և պահպանում են իրենց բառային ինքնուրույնությունը` արտահայտելով մեկ նոր բառային իմաստ: Այդպիսի բաղադրությունները կարող են լինեն երկանդամ, եռանդամ և բազմանդամ:…”