Συγκριτικη Μελετη Των Κλινικων - Εργαστηριακων Και Χειρουργικων Ευρη- Ματων Επιχωροκατακτητικων Επεξεργασιων Του Νεφρου

Abstract

Ή εγχρυοχς δι,δαχτορι,χΑς δι-ατρυ$ΐΐ£ ύπό" tUs 'iotptxUs Σχολές τοΟ Πανεπυστημιίου ΆθηνΒν δεν ύποδηλοϊ άποδοχή\> των γνωμών του συγγραφέως ('Οργανισμός Πανεπιστημίου 'Αθηνών. "Αρθρον 202 παρ. 2, τοΟ Νόμου 5343) 157 ματική καθυστέρηση, συγγενή έλλειψη τη"ς ίριδος, καταρράκτη η γλαύκωμα Τό αδένωμα, καλοήθες νεόπλασμα τοϋ ώριμου νεφρικού παρεγχύματος, είναι σπάνιο καί συνήθως ανευρίσκεται σέ νεκροτομές η σάν τυχαίο εγχει ρητικό εΰρημα. Άπό μερικούς συγγραφείς θεωρείται προκαρκινική" κατά σταση. Είναι μονήρες η πολλαπλό καί εντοπίζεται μονόπλευρα η άμφοτερό πλευρα. Τό άγγειομυολίπωμα εζναι καλοήθης μικτός δγκος, αποτελούμενος ά πό αγγειακό -μυϊκό καί λιπώδη ιστό. ΕΪναι μονήρες, μονόπλευρο καί κατά κανόνα λαμβάνει μεγάλες διαστά σεις. Άπό απόψεως φύλου καί ηλικίας είναι 5-6 φορές συχνότερο στίς γυ ναίκες ηλικίας 50-60 έτων. Έπί δζώδους σκληρύνσεως καί σέ ποσοστό 40-90?? κατά τους διαφόρους συγγραφείς ' εμφανίζονται άγγειομυολΊπώματα σάν εκδήλωση της νεφρι κής εντοπίσεως της κυρίας νόσου. Τά άγγειομυολιπώματα αυτί είναι πολυεστιακά, μικροϋ μεγέθους, εντο πίζονται άμφοτερόπλευρα, είναι καλοήθη καί εδράζονται στη* φλοιώδη μοίρα ~ 229 του νεφρού. *Η διάκριση μεταξύ μονήρων άγγειο-μυο-λιπωμάτων άπό εκείνα τη*ς οζώ δους σκληρύνσεως έχει αμφισβητηθεί λόγω τη"ς ιστολογικής ομοιότητός τους Πιστεύεται δτι τά μονήρη αποτελούν ενα ήπιο τύπο της δζώδους σκληρύνσε-67 ως. Οι μεσεγχυματογενεϋς δγκοι αποτελούν τό 3-4$ τοϋ συνόλου των νεφρικών νεοπλασμάτων Τό ίνοσάρκωμα τη*ς νεφρικής κάψης, εϊναι τό συνηθέστερο σάρκωμα αυ τής. ΕΪναι συμπαγής λευκοκίτρινος δγκος πού αναπτύσσεται πολύ γρήγο ρα. Ή πρώτη κλινική εκδήλωση του είναι διόγκωση της νεφρικής χώρας. Ή επιβίωση σέ ίνοσάρκωμα της νεφρικές κάψης ανέρχεται σέ ποσοστό 10$ γιά τήν πρώτη πενταετία. Οι όγκοι της αποχετευτικής μοίρας (καρκινώματαάπό μεταβατοκό η πλα κώδες επιθήλιο καί άδενοκαρκινώματα) αποτελούν τό 5-10$ των νεφρικών νεοπλασμάτων. Άπό αυτά συχνότερα εϊναι τά άπό μεταβατικό επιθήλιο καί σπανιώτερα τά άδενοκαρκινώματα. "Οσο άφορο! τήν βιολογική τους συμπε ριφορά, κακοηθέστερα εϊναι τά άπό πλακώδες επιθήλιο,που εμφανίζονται σάν διηθητικοί όγκοι παρά σάν θηλωματώδεις, "* 2 ' 205 σέ αντίθεση μέ τά άπό τό μεταβατικό επιθήλιο, πού εϊναι λιγώτερο κακοήθη καί εμφανίζονται συνήθως σάν θηλώματα καί σπάνια σάν διηθητικοί δγκοι. III. Κλινικά ευρήματα Τά νεφρικά νεοπλάσματα, σέ ποσοστό 20$ περίπου δέν προκαλούν κανέ να σύμπτωμα πού νά δηλώνει τήν παρουσία τους καί ανακαλύπτονται η τυ χαία, έπί ζώντων η στίς νεκροτομές. Ή χαρακτηριστική τριάδα των κλασσικΠν συμπτωμάτων ( αίιιατουρίαπόνος -διόγκωση ) συναντάται, σέ ενα πολύ μικρό ποσοστό 10 -15$ άσθε-3 9 17 2 vöv καί κυρίως σέ προχωρημένα στάδια αναπτύξεως τοϋ νεοπλάσματος . ' Αντίθετα σέ ποσοστό 30$, έχουμε δύο άπό τά τρία κλασσικά συμπτώματα .