Συγκριτική Μελέτη Αερισμού Με Διαφυγή Και Χωρίς Διαφυγή Στην Έκβαση Της Παρατεταμένης Νεογνικής Ασφυξίας

Abstract

Εισαγωγή: Η σοβαρή και παρατεταμένη ασφυξία μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα είτε τον ενδομήτριο εμβρυϊκό θάνατο όσο και τον θάνατο στον τοκετό ή την πολυοργανική ανεπάρκεια στα επιζώντα νεογνά. Η διασφάλιση αποτελεσματικού αερισμού είναι ο πρωταρχικός στόχος της αναζωογόνησης σε νεογνά με ασφυξία. Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν η διερεύνηση της έκβασης της παρατεταμένης νεογνικής ασφυξίας μετά από ανάνηψη που πραγματοποιείται με αερισμό με Ενδοτραχειακό Σωλήνα με διαφυγή ή χωρίς διαφυγή. Υλικό και Μέθοδος: Πρόκειται για μια προοπτική, τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη εργαστηριακή μελέτη. Χρησιμοποιήθηκαν 30 νεογνά χοιρίδια (Landrace/Large-White), ηλικίας 1-4 ημερών και βάρους 1.754±218 gr. Τα ζώα τυχαιοποιήθηκαν σε 3 διαφορετικές ομάδες ανάλογα με τον ενδοτραχειακό σωλήνα (ΕΤΤ) που είχαν διασωληνωθεί . Η Ομάδα C (ελάχιστη διαφυγή, ΕΤΤ no 4.0, n=10), Ομάδα A (μεγάλη διαφυγή, EΤΤ no 3.0, n=10) και η Ομάδα Β (μέτρια διαφυγή, ΕΤΤ no 3.5, n=10). Υποβλήθηκαν σε ασφυξία και αφέθηκαν χωρίς θεραπεία έως ότου ο καρδιακός ρυθμός ήταν μικρότερος από 60 bpm ή η μέση αρτηριακή πίεση ήταν κάτω από 15 mmHg. Σε όλα τα ζώα με ανάκτηση αυτόματης κυκλοφορίας (ROSC) παρακολουθούταν για 4 ώρες οι αιμοδυναμικές τους παράμετροι, ο αρτηριακός κορεσμός οξυγόνου και τα επίπεδα γαλακτικού οξέος.Αποτελέσματα: Βρέθηκε ότι το 70% των ζώων που επέζησαν οξυγονώνονταν με ΕΤΤ με διαφυγή (νούμερο 3,5 και 3). Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην PO2 (p=0,032) στο Group B (126.4±53,4 mmHg) σε σχέση με το Group A (72.28±29.18mmHg) και το Group C (94.28±20.46mmHg) και επίσης στη Πίεση του Δεξιού Κόλπου (p<0.001) ανάμεσα στο Group C (4,5mmHg) σε σχέση με τα Groups A (2mmHg) και B (2mmHg) στη φάση ROSC. Τα επίπεδα Γαλακτικού Οξέος ήταν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερα (p=0.035) στο Group C (mean=0.92± 0.07mmol/L) σε σχέση με το Group A (mean=1.13±0.1mmol/L) και το Group B (mean= 1.08 ± 0.07mmol /L; p = 0.034) 4h μετά την φάση ROSC. Συμπέρασμα: Η μελέτη μας δείχνει ότι η διασωλήνωση με ΕΤΣ με διαφυγή βελτίωσε σημαντικά τη ROSC στα 30 δευτερόλεπτα και την επιβίωση σε μοντέλο χοίρου ανάνηψης νεογνών. Τα Landrace/Large λευκά χοιρίδια έχουν πολύ καλή προσαρμογή για τον πειραματισμό σε νεογνική υποξία