Σύγκριση Της Τεχνικής Απολίνωσης Και Αιμορροϊδοπηξίας Με Την Συμβατική Τεχνική Απολίνωσης Των Αιμορροϊδικών Αρτηριών Με Την Χρήση Υπερήχου

Abstract

Εισαγωγή: Σε αυτή τη μελέτη προτείναμε μια συνδυασμένη μέθοδο αντιμετώπισης σε εξωτερική βάση των ασθενών με αιμορροϊδική νόσο. Υλικά και Μέθοδοι: Η παρούσα μελέτη σχεδιάστηκε ως μια προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη μη κατωτερότητας. Η πειραματική ομάδα περιλάμβανε την απολίνωση των αιμορροϊδικών αρτηριών και την αιμορροϊδοπηξία σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό του αιδοιϊκού νεύρου. Στην ομάδα ελέγχου εφαρμόστηκε η καθιερωμένη τεχνική απολίνωσης των αιμορροϊδικών αρτηριών και αιμορροϊδοπηξίας με χρήση υπερήχου σε συνδυασμό με ραχιαία αναισθησία. Ως πρωτεύον καταληκτικό σημείο ορίστηκε η μη κατωτερότητα της πειραματικής ομάδας όσον αφορά το ποσοστό ύφεσης των συμπτωμάτων (όριο μη κατωτερότητας: 10%). Η τυχαιοποίηση βασιζόταν σε αναλογία 1:1. Τυφλότητα υπήρχε στο επίπεδο του ασθενούς και του ερευνητή. Αποτελέσματα: Συνολικά εντάχθηκαν 60 ασθενείς. Η πρωτεύουσα υπόθεση της μελέτης αυτής επαληθεύθηκε (96.7% έναντι 73.3%). Η πειραματική ομάδα συσχετίστηκε με μικρότερη διάρκεια χειρουργικού χρόνου και έναρξης κινητοποίησης και σίτισης. Επιπλέον, η ομάδα αυτή παρουσίασε καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά τις βραχυπρόθεσμες επιπλοκές και την αναλγησία. Η ομάδα ελέγχου εμφάνισε ένα υψηλότερο ποσοστό υποτροπής των αιμορροϊδικών όζων και χαμηλότερα επίπεδα συνολικής ικανοποίησης των ασθενών. Επίσης, επιβεβαιώθηκε μια σημαντική επίδραση της θεραπευτικής μεθόδου στις περισσότερες συνιστώσες του ερωτηματολογίου SF-36. Συμπεράσματα: Η προτεινόμενη μέθοδος αντιμετώπισης σχετίστηκε με ευνοϊκότερα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Λόγω συγκεκριμένων ερευνητικών περιορισμών, απαιτούνται περισσότερες και μεγαλύτερες προοπτικές τυχαιοποιημένες μελέτες.