Προγνωστική Και Διαγνωστική Αξία Των VZV Λοιμώξεων Σε HIV Ασθενείς, Κλινικές Και Εργαστηριακές Συσχετίσεις VZV Και HIV Λοιμώξεων

Abstract

Οι άνθρωποι με υγιές ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να εκτεθούν σε ιούς, βακτήρια ή παράσιτα χωρίς αυτά να επηρεάσουν σοβαρά την υγεία τους, αλλά οι άνθρωποι που ζουν με HIV / AIDS αντιμετωπίζουν μείζον πρόβλημα όταν προσβάλλονται από τις αντίστοιχες λοιμώξεις. Οι λοιμώξεις αυτές είναι γνωστές ως «ευκαιριακές» λοιμώξεις (OIs) και οι οποίες προκαλούνται από διάφορους λοιμογόνους παράγοντες, όπως ο ιός του έρπητα ζωστήρα (VZV), ο ιός του απλού έρπητα (HSV) και ο κυτταρομεγαλοιός (CMV). Ονομάζονται "ευκαιριακές» επειδή επωφελούνται από το εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, με καταστροφικά αποτελέσματα για ανθρώπους που πάσχουν από HIV. Προκαλούν πτώση των CD4+ Τ λεμφοκυττάρων και αύξηση του ιικού φορτίου (VL), επιβαρύνοντας έτσι την πορεία της HIV νόσου. ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της μελέτης ήταν η καταγραφή και αξιολόγηση των λοιμώξεων εξαιτίας του VZV σε HIV ασθενείς, να εκτιμηθεί η προγνωστική και διαγνωστική αξία των λοιμώξεων αυτών, και να γίνει κλινική και εργαστηριακή συσχέτιση ερππτικών και HIV λοιμώξεων. Παράλληλα, μελετήθηκαν διάφοροι δημογραφικοί και βιολογικοί παράμετροι των ασθενών, όπως η ηλικία, το φύλο, ο αριθμός των CD4+ Τ λεμφοκυττάρων και το ιικό φορτίο (VL), η εμφάνιση και μορφή «ευκαιριακών» λοιμώξεων (προκαλούμενων από VZV, HSV, CMV,κ.α.) και εξετάστηκε η σημαντικότητά τους στη διάγνωση και πρόγνωση των HIV ασθενών. ΑΣΘΕΝΕΙΣ / ΜΕΘΟΔΟΙ: Δυο χιλιάδες εκατόν δεκαοκτώ (2118) οροθετικοί ασθενείς συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη αυτή. Αυτοί οι ασθενείς νοσηλεύτηκαν στη Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων του Νοσοκομείου «Α Συγγρός» από 01/01/1988 έως 31/12/2010 (23 έτη). Ταξινομήθηκαν με βάση τα δημογραφικά στοιχεία (ηλικία, φύλο, πηγή μόλυνσης) και τα χαρακτηριστικά της VZV λοίμωξης (ιστορικό λοίμωξης με Έρπητα Ζωστήρα, κλινική εικόνα του Έρπητα Ζωστήρα μετά τη διάγνωση της HIV λοίμωξης και των ποσοστών υποτροπής). Όλα αυτά τα ευρήματα συσχετίστηκαν με τις τιμές των CD4 + Τ λεμφοκυττάρων και του HIV-RNA ιικού φορτίου (VL), καθώς και με την κλινική εικόνα και πορεία της νόσου. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από τους 2118 οροθετικούς ασθενείς, 317 ασθενείς (15%) παρουσίασαν λοίμωξη από ΕΖ. Ο συνολικός χρόνος παρακολούθησης των ασθενών ήταν 23 έτη (1.007, 33 άνθρωπο-έτη- person years). Είκοσι οκτώ (28) ασθενείς από τους 317 (8, 8%), είχαν ιστορικό λοίμωξης με Έρπητα Ζωστήρα πριν από τη διάγνωση του HIV. Σε 32 ασθενείς (περίπου το 10%), σημειώθηκαν υποτροπές του Έρπητα Ζωστήρα. Τόσο η εμφάνιση της ερπητικής λοίμωξης, όσο και των υποτροπών της σχετίστηκαν με χαμηλά επίπεδα CD4 + Τ λεμφοκυττάρων (<100 cells/μl). Ωστόσο, η διαφορά στις μετρήσεις των CD4 + μεταξύ της πρώτης εμφάνισης Έρπητα Ζωστήρα, όσο και των υποτροπών της ήταν στατιστικώς οριακά μη σημαντική (p = 0,051), πράγμα που αποδεικνύει ότι εκτός από τον αριθμό των CD4 λεμφοκυττάρων, σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της νόσου παίζει και η ποιοτική έκπτωση των λεμφοκυττάρων. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η μελέτη αυτή έδειξε ότι έχει υποτιμηθεί η εμφάνιση των ευκαιριακών λοιμώξεων σε οροθετικά άτομα, οι οποίες έχουν ως συνέπεια την επακόλουθη αύξηση των HIV-RNA ιικών φορτίων (VL) και αντίστοιχη μείωση του αριθμού των CD4 + Τ λεμφοκυττάρων, καταστάσεις οι οποίες επηρεάζουν την κλινική πορεία των ασθενών με AIDS, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις, η εμφάνισή τους θέτει την ίδια τη διάγνωση.