Πολιτιστική Συμμετοχή Και Ποιότητα Ζωής

Abstract

Στην παρούσα διατριβή τέθηκε ως στόχος, η διαμόρφωση σαφούς εικόνας για τη σύνδεση των δραστηριοτήτων Πολιτιστικής Συμμετοχής με την Ποιότητα Ζωής και συγκεκριμένα την αίσθηση Ευζωίας, στους φοιτητές ελληνικού πανεπιστημίου. Για τη διερεύνηση αυτής της σύνδεσης πραγματοποιήθηκε παρέμβαση Τέχνης Κοινοτικής-βάσης με ψυχοπαιδαγωγικό σχεδιασμό και εφαρμογή, σε κοινότητα 32 φοιτητών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Η διάρκεια της παρέμβασης ήταν επτά συναντήσεις σε διάστημα δύο μηνών και η διερεύνηση της έγινε μέσα από τη συλλογή ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων, τόσο από την «ομάδα στόχο» όσο και από την αξιοποίηση «ομάδας ελέγχου» 30 ατόμων, αντίστοιχων χαρακτηριστικών. Για τη συλλογή των ποσοτικών δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν δύο ερευνητικά εργαλεία: ένα ερωτηματολόγιο για την Πολιτιστική Συμμετοχή, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της έρευνας και το ερωτηματολόγιο Mental Health Continuum-Sort Form (MHC-SF). Η συλλογή των ποιοτικών δεδομένων, έγινε κυρίως μέσα από τη χορήγηση συνεντεύξεων στους συμμετέχοντες και των δύο ομάδων (n=62), αλλά και μέσα από αξιολόγηση που παρείχαν οι φοιτητές της παρέμβασης. Οι χορηγήσεις των ερευνητικών εργαλείων, πραγματοποιήθηκαν πριν και αμέσως μετά την παρέμβαση, ενώ πραγματοποιήθηκε ένα χρόνο μετά, follow-up χορήγηση στα εργαλεία της ποσοτικής διερεύνησης. Στα αποτελέσματα, τα ποσοτικά ευρήματα εμφανίζουν απουσία σύνδεσης των δραστηριοτήτων Πολιτιστικής Συμμετοχής των φοιτητών με την Ποιότητα Ζωής τους. Ωστόσο, η ποιοτική διερεύνηση δείχνει ότι οι φοιτητές αντιλαμβάνονται την Πολιτιστική Συμμετοχή να επιδρά στην αίσθηση Ευζωίας τους και στον Αυτοπροσδιορισμό τους. Από την άλλη, οι συμμετέχοντες μετά την παρέμβαση, εμφανίζουν μικρή έως μέτρια βελτίωση στην αίσθηση της συνολικής Ευζωίας και σε κάθε μία από τις διαστάσεις της, σε σχέση με τους φοιτητές της «ομάδας ελέγχου», όπου εμφανίζεται μείωση στην ίδια αίσθηση. Αντίστοιχα είναι τα αποτελέσματα για την ψυχική υγεία. Η διερεύνηση που πραγματοποιήθηκε, υποδεικνύει ότι αν και οι φοιτητές αντιλαμβάνονταν ότι η Πολιτιστική Συμμετοχή επιδρά ευεργετικά στην Ποιότητα Ζωής τους, το πλήθος των δραστηριοτήτων που εξασκούσαν δεν ήταν από μόνο του αρκετό για να τους ευνοήσει. Η εφαρμογή, ωστόσο, των δομημένων δραστηριοτήτων Τέχνης Κοινοτικής–βάσης ψυχοπαιδαγωγικού σχεδιασμού, παρουσιάστηκε ικανή να αποδώσει οφέλη στην Ευζωία και την ψυχική υγεία της κοινότητας των φοιτητών. Η περαιτέρω μελέτη και εφαρμογή παρόμοιων δράσεων, συνίσταται για την επιδίωξη της θετικής κοινωνικής αλλαγής.