Ο Φόβος Απώλειας Του Σημαντικού Άλλου Ως Κίνητρο Δημιουργίας

Abstract

Στο παρόν πόνημα επιχειρήθηκε η εξέταση και η πειραματική διερεύνηση του θέματος: Ο Φόβος Απώλειας του Σημαντικού Άλλου ως κίνητρο Δημιουργίας -μια μελέτη του Φόβου Απώλειας μέσω των Εικαστικών και της Εικαστικής Ψυχοθεραπείας. Το όλο εγχείρημα είχε ως έναυσμα και εφαλτήριο παρατηρήσεις της ερευνήτριας κατά την επαγγελματική της δραστηριότητα σε ιδρυματικά και κλινικά ψυχοθεραπευτικά πλαίσια. Επί της ουσίας, βασίστηκε στο οπτικό υλικό που προέκυψε από την εφαρμογή της Εικαστικής Ψυχοθεραπείας στα προαναφερθέντα περιβάλλοντα. Στη συγκεκριμένη διατριβή παρατίθενται τόσο βιβλιογραφικά δεδομένα σε σχέση με τις έννοιες Φόβος Απώλειας, Απώλεια, Δημιουργικότητα και Εικαστική Ψυχοθεραπεία, όσο και τα πορίσματα που προέκυψαν από την ερευνητική προσέγγισή τους. Κατά τη διάρκεια της ερευνητικής διαδικασίας ακολουθήθηκε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πορεία διαμόρφωσης των πειραματικών εργαλείων. Σε μια πρώτη φάση, οργανώθηκε ένα βιωματικό σεμινάριο Εικαστικής Ψυχοθεραπείας με θέμα αυτό της παρούσας διατριβής. Στη συνέχεια, ακολούθησε η δημιουργία τριών ερωτηματολογίων, τα οποία εξετάστηκαν ως προς την εγκυρότητα και την αξιοπιστία τους. Συνοδεύτηκαν -κατά το τελικό στάδιο χορήγησης τους- από τέσσερις κάρτες της Δοκιμασίας Θεματικής Αντίληψης Τ.Α.Τ.. Τα μεθοδολογικά εργαλεία εμπλουτίστηκαν από εικόνες, οι οποίες αφορούσαν την εικαστική αναπαράσταση των υπό μελέτη εννοιών εκ μέρους των συμμετεχόντων στην έρευνα. Το γενικό συμπέρασμα που προέκυψε από όλη αυτή τη διαδρομή επιβεβαιώνει τις αρχικές ερευνητικές υποθέσεις ως προς το νόημα του όρου Απώλεια, ποιος μπορεί να είναι αυτός ο Σημαντικός Άλλος, η απουσία/έλλειψη του οποίου ισοδυναμεί με κλονισμό της πραγματικότητας του εκάστοτε ατόμου και του Είναι, και, τελικά, ποιος ο ρόλος των Δημιουργικών ανθρώπινων ικανοτήτων/δεξιοτήτων σε όλη αυτή τη διαδικασία. Ο μέγιστος-χείριστος φόβος Απώλειας των υποκειμένων του δείγματός διαπιστώθηκε ότι είναι η απώλεια του παιδιού ενός γονιού, όπου η έννοια Απώλεια ταυτίζεται με αυτή του θανάτου ή/και του αποχωρισμού. Η εις βάθος ανάλυση της προαναφερθείσας σχέσης παρατίθεται στο θεωρητικό τμήμα της διατριβής [βλ. ενότητα: Δημιουργικότητα και Ψυχανάλυση]. Η δημιουργική πλευρά της προσωπικότητας κινητοποιείται έντονα εν όψει μιας τέτοιου τύπου Απώλειας.