Μορφολογία, Οικολογία Και Συμπεριφορά Των Κόκκινων Δασικών Μυρμηγκιών Στη Βόρεια Ελλάδα

Abstract

Ο ρόλος των κόκκινων δασικών μυρμηγκιών στο δασικό οικοσύστημα είναι πολύ σημαντικός, επηρεάζοντας τον αριθμό και την αφθονία των ειδών της πανίδας, τη διασπορά και την αύξηση της χλωρίδας, και το αβιοτικό περιβάλλον. Η σπουδαιότητά τους για το δασικό οικοσύστημα ήταν ήδη γνωστή από το 19ο αιώνα, και έχει μελετηθεί στα δάση της Β. Ευρώπης. Στα δάση της Μεσογείου, όπου υπάρχει μεγαλύτερη βιοποικιλότητα και οι δασοκομικές πρακτικές διαφέρουν, ενώ υπάρχουν κάποιες αναφορές για την ύπαρξή τους, ελάχιστα έχουν όμως μελετηθεί. Η παρούσα έρευνα είχε σκοπό τη μελέτη της μορφολογίας των πληθυσμών των κόκκινων δασικών μυρμηγκιών στην Ελατιά Ν. Δράμας και στον Λαϊλιά Ν. Σερρών και των αλλομετρικών κανόνων που ισχύουν σε αυτούς, καθώς και ως προς την επίδραση των φωλιών τους στο δασικό έδαφος που βρίσκεται πέριξ των φωλιών. Για να επιτευχθούν οι στόχοι συλλέχθηκαν εργάτριες από 30 φωλιές από τους δύο πληθυσμούς, καθώς και δείγματα εδάφους από 5 φωλιές και το περιβάλλον έδαφος. Και στους δύο πληθυσμούς βρέθηκε μεγάλο εύρος μεγεθών και τα διάφορα όργανα βρέθηκε να έχουν αρνητικές αλλομετρικές σχέσεις με το συνολικό μέγεθος. Οι αλλομετρικές σχέσεις διαφέρουν όμως μεταξύ των πληθυσμών. Το pH βρέθηκε να αυξάνεται σταδιακά όσο πλησιάζουμε στη φωλιά, η οποία τείνει να το ουδετροποιήσει. Οι συγκεντρώσεις C καιN στο υπέργειο μέρος της φωλιάς βρέθηκαν πολύ υψηλότερες από το έδαφος στο κέντρο της φωλιάς, αλλά και από το έδαφος πέριξ αυτής μειώνονται πιο απότομα όσο απομακρυνόμαστε από αυτήν. Οι υψηλές συγκεντρώσεις είναι μόνο τοπικές στις φωλιές και δε μεταβάλλουν τις χημικές ιδιότητες του δασικού εδάφους συνολικά, αλλά συμβάλλουν στη χωρική ετερογένεια του δασικού εδάφους και στους γεωχημικούς κύκλους.