Μηχανισμοί Εξέλιξης Της Σπειραματικής Βλάβης Προς Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια

Abstract

65 1.3. Θεραπευτική αντιµετώπιση 2. ΜΕΘΟ∆ΟΙ 2.1. Εκτίµηση της κλινικής πορείας των ασθενών 2.2. Ιστολογική εκτίµηση 2.3. Ανοσοϊστοχηµεία 2.4. Αντισώµατα που χρησιµοποιήθηκαν 2.5. Μορφοµετρική ανάλυση 2.6. Στατιστική ανάλυση 3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 72 3.1. ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ∆ΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ ΣΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ 3.1.1. IgA νεφροπάθεια 3.1.2. Μεµβρανώδης σπειραµατονεφρίτιδα 73 3.1.3. Εστιακή τµηµατική σπειραµατοσκλήρυνση 74 3.1.4. Νόσος ελαχίστων αλλοιώσεων 3.1.5. Ταχέως εξελισσόµενη σπειραµατονεφρίτιδα 76 3.1.6. Νεφρίτιδα του συστηµατικού ερυθηµατώδους λύκου 77 3.2. ΜΕΛΕΤΗ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΑΥΞΗΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ, ΜΥΟΪΝΟΒΛΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ∆ΕΙΚΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΑΠΟΠΤΩΣΗΣ 3.2.1. Ανοσοϊστοχηµική έκφραση αυξητικών παραγόντων (TGF, EGF, IGF-1) 77 3.2.2. Ανοσοϊστοχηµική έκφραση µυοϊνοβλαστών (α-SMA (+) κυττάρων) 3.2.3. Ανοσοϊστοχηµική έκφραση bax και bcl-2 πρωτεϊνών 79 3.3. ΣΥΣΧΕΤΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΑΥΞΗΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ, ΜΥΟΪΝΟΒΛΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ∆ΕΙΚΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΑΠΟΠΤΩΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΥΠΟ ΚΑΙ ΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ 80 3.3.1. Συσχέτιση ανοσοϊστοχηµικής έκφρασης των παραµέτρων που εξετάσθηκαν µε τον τύπο της σπειραµατικής βλάβης 3.3.2. Συσχέτιση ανοσοϊστοχηµικής έκφρασης των παραµέτρων που εξετάσθηκαν µε τη βαρύτητα της ιστολογικής βλάβης 3.4. ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΑΝΟΣΟΪΣΤΟΧΗΜΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΩΝ