Ισχαιμική Προετοιμασία Φυσιολογικού Και Υπερτροφικού Μυοκαρδίου Κατόπιν Πρόκλησης Παροδικής Ισχαιμίας Άλλου Οργάνου

Abstract

Ετυμολογικά, ισχαιμία μυοκαρδίου σημαίνει ελάττωση ή διακοπή της παροχής αίματος στο μυοκάρδιο. Ο ορισμός αυτός όμως εξαιρεί τις πειραματικές διατάξεις απομονωμένων καρδιών, όπου η άρδευση του μυοκαρδίου γίνεται με οξυγονωμένα ηλεκτρολυτικά διαλύματα και όχι με αίμα, καθώς και τις περιπτώσεις όπου έχουμε μειωμένη περιεκτικότητα του αίματος σε οξυγόνο (υποξία, ανοξία), ή αυξημένες μεταβολικές απαιτήσεις του μυοκαρδίου (διαταραχή του ισοζυγίου προσφερόμενου οξυγόνου και του απαιτούμενου για να διατηρήσει η καρδιά την φυσιολογική της λειτουργία) χωρίς μείωση της στεφανιαίας ροής. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις κοινός συντελεστής είναι η ανεπαρκής οξυγόνωση του μυοκαρδιακού κυττάρου, η αναστολή της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης για την παραγωγή ενώσεων υψηλής ενέργειας και η εξάντληση των αποθεμάτων ενώσεων υψηλής ενέργειας 1 .Ένας ολοκληρωμένος ορισμός της ισχαιμίας του μυοκαρδίου περιλαμβάνει τις παρακάτω περιπτώσεις 2,3,4 :α. Ελάττωση ή διακοπή της στεφανιαίας ροής με αποτέλεσμα την ελάττωση ή τη διακοπή της παροχής οξυγόνου στο μυοκάρδιο και επιπλέον τη συσσώρευση των μεταβολικών παραγόντων της αναερόβιας γλυκόλυσης.β. Υποξία-ανοξία του μυοκαρδίου εξαιτίας αυξημένων μεταβολικών απαιτήσεων.Μπορεί να συνδυάζεται και με αυξημένη στεφανιαία ροή. Τα προϊόντα του αναερόβιου μεταβολισμού απομακρύνονται συνεχώς από το μυοκάρδιο.γ. Υποξία-ανοξία του μυοκαρδίου εξαιτίας μείωσης του μεταφερόμενου οξυγόνου.Η στεφανιαία ροή δεν περιορίζεται και τα προϊόντα της αναερόβιας γλυκόλυσης απάγονται από το μυοκάρδιο Σε κυτταρικό επίπεδο οι μεταβολικές και ιοντικές διαταραχές μετά την ισχαιμική προσβολή είναι περίπου ίδιες σε όλα τα πειραματόζωα αλλά και στον άνθρωπο. Το οξυγόνο που παραμένει στον καρδιακό μυ με τη μορφή της οξυαιμοσφαιρίνης ή της οξυμυοσφαιρίνης γρήγορα καταναλώνεται από τα κύτταρα. Τα αποθέματα των 15 Η ενεργοποίηση της αναερόβιας γλυκόλυσης σε συνδυασμό με τη μείωση των ενεργειακών απαιτήσεων του ισχαιμικού κυττάρου, καθώς η διαδικασία της συστολής προοδευτικά καταστέλλεται, έχει ως αποτέλεσμα την προσωρινή εξοικονόμηση ενώσεων υψηλής ενέργειας. Ο ρυθμός αυτός, όμως, επιβραδύνεται σταδιακά, τα επίπεδα του ATP μηδενίζονται και η αναερόβια γλυκόλυση σταματά 60 περίπου λεπτά μετά την έναρξη του ισχαιμικού επεισοδίου 6,7 .Στο κυτταρόπλασμα συσσωρεύονται πολλές ενώσεις-μεταβολικά προϊόντα της γλυκόλυσης, που προκαλούν οξέωση, οίδημα (από ώσμωση) και μείωση της έντασης συστολής του ισχαιμικού κυττάρου. Η εξάντληση των αποθεματικών ενώσεων υψηλής ενέργειας και η ανεπαρκής παραγωγή νέων οδηγεί σε συσταλτική ανεπάρκεια, οξέωση, αναστολή ή τροποποίηση της δράσης πολλών μεμβρανικών αντλιών που υποστηρίζουν το ιοντικό περιβάλλον του κυττάρου, αναστολή της σύνθεσης μακρομορίων και απώλεια των αδενινονουκλεοτιδίων (AMP, ADP, ATP) του κυττάρου. Η οξέωση περαιτέρω προκαλεί διαταραχές στην συσταλτικότητα του κυττάρου (μείωση έντασης συστολής), την αρχιτεκτονική του δομή (αλλοιώσεις του πυρήνα, βλάβη των μιτοχονδρίων) και την ιοντική ομοιόσταση (αύξηση της συγκέντρωσης ιόντων Na + και απώλεια ενδοκυττάριων ιόντων K + , που προκαλούν μείω...