Η Συμμετοχή Των Γονέων Στην Εκπαιδευτική Διαδιακασία

Abstract

Στόχος της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνήσει τις στάσεις και τις αντιλήψεις των Ελλήνων νηπιαγωγών πάνω στο ζήτημα της γονεϊκής εμπλοκής. Πιο αναλυτικά, η έρευνα εξέτασε: α) τις γενικότερες στάσεις τους απέναντι στην εμπλοκή των γονέων καθώς και πάνω σε συγκεκριμένες διαστάσεις της συμμετοχής, β) το βαθμό στον οποίο είναι ενήμεροι σχετικά με το θέμα της συμμετοχής των γονέων και την αίσθηση ικανότητας που διαθέτουν στην εφαρμογή δραστηριοτήτων συμμετοχής γονέων, γ) το βαθμό στον οποίο θεωρούν σημαντικές για τη διευκόλυνση της δουλειάς τους συγκεκριμένες μορφές εμπλοκής γονέων, δ) τις πρακτικές συμμετοχής γονέων που εφαρμόζουν στα νηπιαγωγεία τους, ε) τους παράγοντες που θεωρούν ότι δυσχεραίνουν τη συμμετοχή και στ) το βαθμό εκπαιδευτικής κατάρτισης που διαθέτουν, σχετικά με τη συμμετοχή των γονέων στην εκπαίδευση του παιδιού τους. Στην έρευνα πήραν μέρος 300 νηπιαγωγοί που υπηρετούσαν σε νηπιαγωγεία της Ηπείρου και της Αιτωλοακαρνανίας. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο το οποίο διαμορφώθηκε με βάση αντίστοιχα ερωτηματολόγια των Jones et al. (1997), Morris & Taylor (1998), Kusman (1999) και Symeou (2002). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πλειονότητα των νηπιαγωγών έχουν θετική στάση απέναντι στη γονεϊκή εμπλοκή, μέτρια έως υψηλή αίσθηση ικανότητας αναφορικά με την εφαρμογή της και χαμηλό βαθμό ενημέρωσης και εκπαιδευτικής κατάρτισης αναφορικά με το θέμα αυτό. Επίσης, βαθμολόγησαν με το χαμηλότερο βαθμό, ως προς τη διευκόλυνση του εκπαιδευτικού τους έργου, τη «συμμετοχή των γονέων στη λήψη αποφάσεων», σε αντίθεση με τις άλλες μορφές συμμετοχής που τις θεωρούν σημαντικές. Όσον αφορά τις πρακτικές συμμετοχής που εφαρμόζουν στα νηπιαγωγεία τους, η συμμετοχή των γονέων στη λήψη αποφάσεων και η συγκρότηση συμβουλίου γονέων, η οργάνωση εργαστηρίων επιμόρφωσης γονέων, η συμμετοχή των γονέων σε δραστηριότητες στην αίθουσα, οι επισκέψεις στο σπίτι και η χρήση γραπτών πολιτικών επικοινωνίας με τους γονείς, εφαρμόζονται σε ελάχιστο βαθμό από την πλειονότητα των νηπιαγωγών. Τέλος, παράγοντες όπως η έλλειψη ενδιαφέροντος των γονέων για τα παιδιά τους και την εκπαίδευσή τους, η άνεση που νιώθουν οι γονείς στο χώρο του σχολείου, η άγνοια των γονέων πάνω στην αναγκαιότητα αλλά και τους τρόπους συμμετοχής τους, δεν θεωρούν ότι υφίστανται ως εμπόδια για τη συμμετοχή των γονέων.