Η Προγνωστική Αξία Του Πρώιμου Σπινθηρογραφήματος Αιμάτωσης Του Μυοκαρδίου Έπειτα Από Διενέργεια Πρωτογενούς Αγγειοπλαστικής

Abstract

Η στεφανιαία νόσος αποτελεί την βασικότερη αιτία θανάτου στις βιομηχανοποιημένες χώρες και προκαλεί το 39.4% του συνόλου των θανάτων στις Η.Π.Α. Για την επεμβατική αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου υπάρχει η μέθοδος της πρωτογενούς αγγειοπλαστικής (PTCA) και η μέθοδος εφαρμογής των ενδοαυλικών stents σε συνδυασμό με τη χρήση αντιαιμοπεταλιακών παραγόντων. Αυτός ο συνδυασμός οδήγησε σε περιορισμό των επιπλοκών που ακολουθούν τις αγγειοπλαστικές προσεγγίσεις (PCI). Κύρια επιπλοκή αποτελεί η επαναστένωση των stents, αν και το πρόβλημα έχει περιοριστεί σημαντικά με τη χρήση των drug eluting stents. Συνήθως συμβαίνει 3-9 μήνες μετά από την επέμβαση και οι ασθενείς αναπτύσσουν στηθάγχη ή δεν παρουσιάζουν κανένα πρόβλημα στη στεφανιογραφία. Το σπινθηρογράφημα καρδιάς χρησιμοποιήθηκε στην πρόβλεψη της επαναστένωσης μερικές μέρες- μήνες μετά από αγγειοπλαστική. Η παρούσα μελέτη προτείνει τη χρήση σπινθηρογραφήματος καρδιάς με διπυριδαμόλη 6 ημέρες μετά την πρωτογενή αγγειοπλαστική. Το σπινθηρογράφημα επαναλήφθηκε 6 μήνες μετά την επέμβαση στους ασθενείς με έλλειμμα αιμάτωσης κατά την κόπωση στο πρώτο σπινθηρογράφημα. Το 1ο σπινθηρογράφημα αναδείχτηκε παθολογικό (με έλλειμμα αιμάτωσης κατά τη δοκιμασία κόπωσης) στο 17% των περιπτώσεων και φυσιολογικό (χωρίς έλλειμμα αιμάτωσης κατά την κόπωση) στις υπόλοιπες. Αναδείχτηκε ότι οι συμμετέχοντες με 1ο παθολογικό σπινθηρογράφημα με έλλειμμα αιμάτωσης αναμένεται να έχουν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης παθολογικού 2ου σπινθηρογραφήματος (εικόνα ισχαιμίας) (33.3%) με πιθανότητα περίπου 8 φορές μεγαλύτερη σε σύγκριση με όσους είχαν 1ο σπινθηρογράφημα χωρίς έλλειμμα αιμάτωσης (4.1%). Τα συμπεράσματα της έρευνας έχουν σημαντική ισχύ, καθώς η έρευνα μπορεί να θεωρηθεί πειραματική, αφού οι 2 ομάδες είχαν πλήρη εξομοίωση σε όλες τις υπόλοιπες παραμέτρους.