Η Επιβίωση, Η Ποιότητα Ζωής, Η Συχνότητα Υποτροπής Και Ο Ρόλος Της Θυρεοσφαιρίνης, Μετά Ολική Θυρεοειδεκτομή, Σε Ασθενείς Με Καλώς Διαφοροποιημένα Καρκινώματα Του Θυρεοειδούς Αδένα

Abstract

Σκοπός: Η εκτίμηση της επιβίωσης, της μετεγχειρητικής ποιότητας ζωής, του ποσοστού υποτροπών και του ρόλου της θυρεοσφαιρίνης ως μετεγχειρητικό δείκτη παρακολούθησης στους ασθενείς οι οποίοι έπασχαν από καλώς διαφοροποιημένο καρκίνωμα του θυρεοειδούς και υπεβλήθησαν σε επέμβαση ολικής θυρεοειδεκτομής. Υλικό-Μέθοδος: Υλικό της παρούσας μελέτης αποτέλεσαν 80 ασθενείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε επέμβαση ολικής θυρεοειδεκτομής με τελική ιστολογική διάγνωση καλώς διαφοροποιημένου καρκινώματος. Μελετήθηκαν και συσχετίστηκαν στατιστικά τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά των ασθενών όσον αφορά το φύλο, την ηλικία διάγνωσης, τον ιστολογικό τύπο και τη σταδιοποίηση, ενώ έγινε συσχέτιση των παραγόντων με τις μετεγχειρητικές τιμές θυρεοσφαιρίνης και TSH. Όσον αφορά την επιβίωση, μελετήθηκε η συνολική, καθώς και η επιμέρους επιβίωση και συσχετίστηκε η επιβίωση με όλες τις παραπάνω παραμέτρους. Τέλος, η ποιότητα ζωής εκτιμήθηκε χρησιμοποιώντας το ερωτηματολόγιο QLI προσαρμοσμένο σε ασθενείς με κακοήθη νόσο. Αποτελέσματα: Η ετήσια, 2ετής, 5ετής και 10ετής επιβίωση των ασθενών στην παρούσα μελέτη ήταν 100%, 95,7 ± 2,4%, 94 ± 2,9% και 91,8 ± 3,6% αντίστοιχα. Ανευρέθηκε ότι η επιβίωση ασθενών επηρεάζεται αρνητικά από την ηλικία διάγνωσης > 45 ετών (p=0,030), το άρρεν φύλο (p=0,086), τον θυλακιώδη τύπο (p=0,009), την κατηγοριοποίηση κατά τη στιγμή της διάγνωσης στην ομάδα ασθενών υψηλού κινδύνου (p=0,008), την ύπαρξη τοπικής υποτροπής ή απομακρυσμένων μεταστάσεων (p<0,0001) και τα επίπεδα TSH ορού >0,88 μlU/ml (p=0,025), ενώ χειρότερη πρόγνωση έχουν επίσης οι ασθενείς με επίπεδα θυρεοσφαιρίνης κατα τον επανέλεγχο υπο θεραπεία υποκατάστασης >1,30 ng/ml. Η ποιότητα ζωής στην παρούσα μελέτη ανευρέθηκε να συμβαδίζει με την ποιότητα ζωής σε άλλες χρόνιες παθήσεις, ενώ φαίνεται να επιβαρύνεται από την ηλικία > 45 ετών, την κατάταξη στην ομάδα υψηλού κινδύνου και την ύπαρξη τοπικής ή απομακρυσμένης υποτροπής. Στην παρούσα μελέτη, το ποσοστό τοπικής υποτροπής ή απομακρυσμένων μεταστάσεων ανευρέθηκε να είναι 16,3%, ποσοστό που συμφωνεί με τα διεθνή δεδομένα. Η τιμή θυρεοσφαιρίνης 1,3 ng/ml αποτελεί την κατάλληλη τιμή για τη διάκριση μεταξύ υγιών ασθενών και ασθενών με τοπική υποτροπή ή μεταστάσεις, με ευαισθησία 69% και ειδικότητα 57%, εάν χρησιμοποιηθεί ως μοναδικός δείκτης υποτροπής. Συμπεράσματα: Η ολική θυρεοειδεκτομή αποτελεί τη θεραπεία εκλογής των κακοήθων παθήσεων του θυρεοειδούς αδένα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται σε άνδρες ασθενείς, ηλικιωμένους ασθενείς, ασθενείς με θυλακιώδες καρκίνωμα και ασθενείς με προχωρημένο στάδιο νόσου, οι οποίοι πρέπει να παρακολουθούνται στενότερα για υποτροπή της νόσου. Η θυρεοσφαιρίνη τέλος αποτελεί έναν σχετικά αξιόπιστο μετεγχειρητικό δείκτη παρακολούθησης, σε συνδιασμό με τις άλλες διαθέσιμες μεθόδους.