Η Διερεύνηση Της Πρωτεασωματικής Δραστηριότητας Στο Αδενοκαρκίνωμα Του Παχέος Εντέρου

Abstract

Σκοπός: Το πρωτεάσωμα είναι το κυριότερο πολυκαταλυτικό μη λυσοσωμιακό πρωτεολυτικό σύστημα στα ευκαρυωτικά κύτταρα και είναι υπεύθυνο για την αποδόμηση των περισσότερων ενδοκυτταρικών πρωτεϊνών, συμπεριλαμβανομένων και πρωτεϊνών κρίσιμων στη ρύθμιση του κυτταρικού κύκλου και της απόπτωσης.Σκοπός της παρούσης εργασίας είναι να διερευνήσει εάν υπάρχει μεταβολή της πρωτεασωματικής δραστηριότητας μεταξύ φυσιολογικού και καρκινικού ιστού σε ασθενείς με αδενοκαρκίνωμα του παχέος εντέρου.Υλικό και Μέθοδοι: Συμμετείχαν 20 ασθενείς πάσχοντες από καρκίνο παχέος εντέρου. Τα 40 ιστοτεμάχια του παχέος εντέρου που παραλήφθηκαν χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες: Η μία ομάδα περιελάμβανε 20 παρασκευάσματα με νεοπλασματικό ιστό και η άλλη 20 με φυσιολογικό ιστό του ιδίου ασθενή. Στα τεμάχια αυτά έγινε μέτρηση της πρωτεασωματικής δραστηριότητας του 20S [(20S proteasome kit Kayman (Ann Arbor MI USA)]. Η στατιστική ανάλυση έγινε κατά ζεύγη μετρήσεων ανά ομάδα.Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα των μετρήσεων της ενεργότητας του πρωτεασώματος μεταξύ φυσιολογικού και καρκινικού δείγματος νεοπλασματικών ασθενών κατέδειξαν στατιστικά σημαντική διαφορά. Ειδικότερα, η δραστηριότητα στα καρκινικά δείγματα ήταν 2844 μονάδες ανά γραμμάριο ιστού, ενώ στα φυσιολογικά δείγματα 1329 μονάδες ανά γραμμάριο ιστού. Η δοκιμασία Wilcoxon κατά ζεύγη τιμών και τάξη μεγέθους έδειξε σημαντική διαφορά με P=0,0013.Συμπεράσματα: Η πρωτεασωματική δραστηριότητα ανευρίσκεται σημαντικά αυξημένη στα καρκινικά κύτταρα στο αδενοκαρκίνωμα του παχέος εντέρου. Αυξημένη π.δ. σημαίνει καταστολή απόπτωσης και επαγωγή του πολλαπλασιασμού των κυττάρων. Επομένως μια αναστολή της π.δ. θα οδηγήσει σε επαγωγή της απόπτωσης των καρκινικών κυττάρων και στην αποκατάσταση της ευαισθησίας των καρκινικών κυττάρων σε χημειο- και ακτινοθεραπευτικά σχήματα.