Εντεροσκόπηση Λεπτού Εντέρου Με Μικροκάμερα (Κάψουλα M2A) Σε Ασθενείς Με Αναιμία Αδιευκρίνιστης Αιτιολογίας

Abstract

Εισαγωγή: Η σιδηροπενική αναιμία παραμένει ως τις μέρες μας η συχνότερη μορφήαναιμίας και αποτελεί την κύρια μεταβολική συνέπεια της απώλειας αίματος από τοπεπτικό, εμφανούς ή αφανούς. Αν και ο συμβατικός ενδοσκοπικός έλεγχοςαποκαλύπτει την εστία της αιμορραγίας στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, σεποσοστό 30% των ασθενών το αίτιο της αναιμίας παραμένει αδιευκρίνιστο. Ηυπεύθυνη για την απώλεια αίματος βλάβη εντοπίζεται σε ποσοστό 5% των ασθενώνστο λεπτό έντερο (ΛΕ), το οποίο -λόγω της ανατομίας του- απεικονίζεται εξαιρετικάδύσκολα. Η εντερόκλυση (ΕΚ) αποτελούσε -μέχρι πρόσφατα- εξέταση εκλογής για τηδιερεύνηση νόσων του ΛΕ, χωρίς όμως ιδιαίτερα ικανοποιητικά διαγνωστικάαποτελέσματα. Η αναζήτηση μιας νέας, διαγνωστικά επαρκούς μεθόδου απεικόνισηςτου ΛΕ, οδήγησε στην κατασκευή της ασύρματης μικροκάμερας (Μ2Α), η οποίαεξασφαλίζει την πλήρη απεικόνισή του, με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο.Σκοπός: Σκοπός αυτής της προοπτικής μελέτης είναι η αξιολόγηση του ρόλου τηςΜ2Α εντεροσκόπησης στη διερεύνηση ασθενών με αναιμία αδιευκρίνιστηςαιτιολογίας, ο υπολογισμός της διαγνωστικής της απόδοσης και η σύγκρισή της μετη μέχρι σήμερα ακριβέστερη ακτινοσκοπική εξέταση του ΛΕ, την ΕΚ.Ασθενείς-Μέθοδοι: Στη μελέτη συμμετείχαν 60 ασθενείς με σιδηροπενική αναιμίααδιευκρίνιστης αιτιολογίας, οι οποίοι είχαν ήδη υποβληθεί σε πλήρη συμβατικόενδοσκοπικό έλεγχο ανωτέρου και κατωτέρου πεπτικού, με λήψη βιοψιών από τη 2ημοίρα του δωδεκαδακτύλου και τον ειλεό, χωρίς να ανευρεθεί εστία απώλειαςαίματος από το ΓΕΣ. Στα πλαίσια αναζήτησης της υπεύθυνης βλάβης εντός του ΛΕ,οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε ΕΚ και στη συνέχεια σε Μ2Α εντεροσκόπηση. Ταευρήματα των δύο μεθόδων χαρακτηρίστηκαν ως κλινικώς σημαντικά ή μη, ανάλογαμε το αν μπορούσε να αποδοθεί σε αυτά η απώλεια αίματος και η σιδηροπενικήαναιμία του ασθενούς ή όχι, αντίστοιχα. Ακολούθησε σύγκριση των αποτελεσμάτωντων δύο μεθόδων και στατιστική ανάλυση. Αποτελέσματα: Η Μ2Α εντεροσκόπηση ανέδειξε κλινικώς σημαντικά παθολογικάευρήματα σε 37/60 ασθενείς (61,7%): αγγειοδυσπλασίες σε 21 ασθενείς (35%),ενεργό αιμορραγία σε 5 ασθενείς (8,3%), πολλαπλά έλκη σε 5 ασθενείς (8,3%),νεόπλασμα σε 2 ασθενείς (3,3%), σύνδρομο δυσαπορρόφησης σε 2 ασθενείς (3,3%),πολύποδα με επιφανειακή διάβρωση και ενεργό αιμορραγία σε 1 ασθενή (1,7%) καιέλκος άντρου σε 1 ασθενή (1,7%). Η ΕΚ ανέδειξε κλινικώς σημαντικά παθολογικάευρήματα σε 8/60 ασθενείς (13,3%): πολλαπλά έλκη σε 3 ασθενείς (5%), νεόπλασμασε 2 ασθενείς (3,3%), σύνδρομο δυσαπορρόφησης σε 2 ασθενείς (3,3%) και στένωσησε έλικα του ειλεού σε 1 ασθενή (1,7%). Η διαγνωστική απόδοση της Μ2Α είναισημαντικά υψηλότερη από αυτήν της ΕΚ (61,7% έναντι 13,3%, p<0,0001). Η Μ2Αεντεροσκόπηση απεικόνισε όλα τα ευρήματα της ΕΚ, πλην ενός.Συμπεράσματα: Η M2A εντεροσκόπηση έχει υψηλότερη διαγνωστική απόδοση σεσχέση με την ΕΚ στην ανίχνευση βλαβών του ΛΕ που δύνανται να προκαλέσουναπώλεια αίματος από το ΓΕΣ και πρέπει να αποτελεί την πρώτη εξέταση εκλογής στηδιερεύνηση ασθενών με αναιμία αδιευκρίνιστης αιτιολογίας, αμέσως μετά από έναναρνητικό συμβατικό ενδοσκοπικό έλεγχο.