Διερεύνηση Της Μη-Γραμμικής Συμπεριφοράς Των Εδαφικών Υλικών Με Προσομοίωση Του Ερπυσμού

Abstract

Στην παρούσα διδακτορική διατριβή καταστρώνεται ένα νέο χρονικά εξαρτημένο καταστατικό πλαίσιο συμπεριφοράς. Το καινούριο αυτό πλαίσιο θεμελιώνεται πάνω στις ελαστοπλαστικές αρχές των δομημένων γεωυλικών ενώ παράλληλα ενσωματώνει ένα επιπλέον σύνολο δομητικών και χρονικά εξαρτημένων χαρακτηριστικών. Το εξιδανικευμένο προσομοίωμα θεμελιώνεται επί της κλασσικής θεωρίας πλαστικότητας των εδαφικών υλικών ολοκληρούμενη εντός του πλαισίου της θεωρίας υπερφόρτισης. Τόσο ο μηχανισμός γήρανσης (που οδηγεί σε αύξηση της αντοχής) όσο και ο μηχανισμός ερπυστικής αστοχίας (που απορρέει από την απομείωση της περιβάλλουσας αστοχίας) ενσωματώνονται επιτυχώς εντός των καταστατικών εξισώσεων. Το εξιδανικευμένο προσομοίωμα αξιολογείται σε αριθμητικές αναλύσεις υλικού σημείου και σε επίπεδο πεπερασμένων στοιχείων καθώς και έναντι εργαστηριακών δοκιμών. Αποδεικνύεται ότι το χρονικά εξαρτημένο καταστατικό πλαίσιο συμπεριφοράς προσομοιώνει επιτυχώς τους μηχανισμούς γήρανσης και ερπυστικής αστοχίας (μέσω της συσσώρευσης ανελαστικών παραμορφώσεων). Το προτεινόμενο εξιδανικευμένο προσομοίωμα χρησιμοποιήθηκε επιτυχώς στην πρόβλεψη του μηχανισμού προοδευτικής αστοχίας σε ένα πλήρως κορεσμένο πρανές.