Αρχαιόθεμη Νεοελληνική Δραματουργία Και Τεχνικές Του Θεάτρου Εν Θεάτρω (19ος-20ος Αιώνας)

Abstract

Στόχος της ανά χείρας διδακτορικής διατριβής «Αρχαιόθεμη νεοελληνική δραματουργία και τεχνικές του θεάτρου εν θεάτρω (19ος - 20ός αιώνας)» είναι η ανίχνευση των σχετικών δραματουργικών μηχανισμών στα έργα του γραμματολογικού είδους της δραματικής ποίησης των νεοελληνικών 19ου και 20ού αιώνων• έργα, στα οποία ο γνωστός, αποθησαυρισμένος, γραπτός –διαφοροποιημένος ή όχι– λόγος της αρχαίας τραγωδίας και κωμωδίας, ή ο νέος, βασισμένος στον αρχαίο μύθο και λόγο, εκείνος του νεότερου δραματουργού, παρεισφρέει μέσα σε μια ήδη υπάρχουσα δραματική δομή και προτίθεται –ή/και επιτυγχάνει– να λάβει τη μορφή σκηνικής παρουσίασης. Αυτός ο παλαιός, σε πρωτότυπο ή μετάφραση, υποκείμενος λόγος ή ένας σύγχρονος λόγος, υπερκείμενος, αρχαιόθεμος ή αρχαιόμυθος, εισέρχονται στη νεότερη δραματουργία με πολλές μορφές: ανάγνωση κειμένου, επωαστικά στάδια θεατρικής παράστασης, παράσταση, παρασκήνια παράστασης, πρόσληψη παράστασης. Παραπέρα, επιλέγεται να ενταχθεί και να μελετηθεί εκείνος ο λόγος ο οποίος εκφέρεται από τα δραματικά πρόσωπα, ιστορικά ή μυθοπλαστικά, που φέρουν καλλιτεχνική ιδιότητα συναφή με το θέατρο, και από τα μεταδραματικά αντίστοιχα, εκείνα που, εκκινώντας από τον αρχαίο μύθο και λόγο, επιστρέφουν στη νεότερη δραματουργία με συνείδηση της θεατρικότητάς τους, της ένταξής τους στον προϊστορικό μύθο και της παλαιάς τους παρουσίας –ή της δυνατότητάς τους να παρίστανται– στα γραμματολογικά είδη και στο θέατρο της αρχαιότητας.