Απομάκρυνση Βαρέων Μέταλλων Από Υδατικά Διαλύματα Με Χρήση Φυσικών Ορυκτών

Abstract

Ώπνκάθξπλζε ΐαξέσλ Μεηάιισλ απφ Τδαηηθά Αηαιχκαηα κε Υξήζε Φπζηθψλ Οξπθηψλ «Δ έγθξηζε ηεο δηδαθηνξηθήο δηαηξηβήο απφ ηελ Ώλσηάηε ρνιή Υεκηθψλ Μεραληθψλ ηνπ Βζληθνχ Μεηζφβηνπ Πνιπηερλείνπ δελ ππνδειψλεη απνδνρή ησλ γλσκψλ ηνπ ζπγγξαθέα (Ν. 5343/1932, Άξζξν 202)» ηηο κνλαρηθέο ώξεο ηνπ εξγαζηεξίνπ Πξφινγνο vi ΠΡΟΛΟΓΟΑνπηθά, ζα ήζεια κα εοπανηζηήζω ηεκ Ηαζεγήηνηα θα. Ιανία Θμϊδίδμο, ε μπμία ήηακ θαη ε επηβιέπμοζα ηεξ δηδαθημνηθήξ δηαηνηβήξ. Από ηεκ πνώηε έωξ ηεκ ηειεοηαία ζηηγμή ηεξ πνμζπάζεηαξ αοηήξ ήηακ δίπια μμο, πνμζθένμκηαξ μέζα από ηηξ επμηθμδμμεηηθέξ οπμδείλεηξ θαη ηδέεξ ηεξ ζεμακηηθόηαηε βμήζεηα. Ε επηζηεμμκηθή ηεξ γκώζε θαη ε μλύηεηά ημο πκεύμαηόξ ηεξ με εκέπκεακ θαζ΄όιε ηεκ πμνεία θαη ε ζοκεηζθμνά ηεξ είκαη πναγμαηηθά ακεθηίμεηε. Γπηπιέμκ, ηεκ εοπανηζηώ ηδηαίηενα γηα ηεκ θαζμνηζηηθή ζομβμιή ηεξ θαηά ηεκ μιμθιήνωζε θαη δηόνζωζε ηεξ δηαηνηβήξ αοηήξ, θαζώξ δεκ δίζηαζε κα ζοζηάζεη αθόμα θαη ημκ πνμζωπηθό ηεξ πνόκμ γηα ηεκ επίηεολε αοημύ ημο ζηόπμο. Πξφινγνο viiΈκα μεγάιμ εοπανηζηώ μθείιω θαη ζε όια ηα παηδηά με ηα μπμία είπα ηε πανά κα ζοκενγαζηώ θαηά ηε δηάνθεηα ηεξ εθπόκεζεξ ηωκ δηπιωμαηηθώκ ημοξ ενγαζηώκ:

Απομάκρυνση Εξασθενούς Χρωμίου Από Υδατικά Διαλύματα Με Χρήση Τροποποιημένων Φυσικών Ορυκτών

“…Η επικρατούσα άποψη για τη θέση του νερού στο πλέγμα του βερμικουλίτη, είναι το ότι κάθε ιόν μαγνησίου 2 Mg  περιβάλλεται από έξι μόρια νερού τα οποία δημιουργούν μία παραμορφωμένη εξαγωνική διάταξη, η οποία συνδέεται με ένα ιόν οξυγόνου στη διάταξη των φύλλων του πυριτίου [106]. Ο βερμικουλίτης επίσης εμφανίζει τη μοναδική ιδιότητα να αυξάνει τον όγκο του έως και 100 φορές του αρχικού του, με δύο τρόπους: 1) με απελευθέρωση του διαστρωματικού νερού που περιέχει λόγω απότομης θέρμανσής του σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες (  900 0 C ) και επαγωγική διάσπαση των στρωμάτων των μαρμαρυγιών και 2) με επεξεργασία του με διάφορα οξειδωτικά μέσα (υπεροξείδιο του υδρογόνου) [89].…”

“…ερεθισμό), το pH του κυμαίνεται από 7.0 έως 9.5, είναι μη τοξικός και δεν υπόκειται σε κάποιου είδους αλλοίωση με την πάροδο του χρόνου. Τέλος, λόγω της υψηλής εναλλακτικής του ικανότητας (cation exchange capacity -CEC) χρησιμοποιείται εκτενώς σε ερευνητικές εργασίες ιοντοεναλλαγής-κατακράτησης βαρέων μετάλλων από υδατικά διαλύματα και υδάτινους αποδέκτες [89]. [114,115] και υπόγειων υδάτων [116][117][118][119][120], οι οποίες αποτελούν σύγχρονο πεδίο έρευνας και αναφέρονται από τη διεθνή βιβλιογραφία.…”

“…Η κατανομή του μεγέθους των πόρων, το σχήμα τους, η επιφάνεια (εκφράζεται ως ειδική επιφάνεια σε [89]. Τα εν δυνάμει εναλλασσόμενα ιόντα του ιοντοεναλλάκτη, ανεξαρτήτως του είδους φορτίου τους (θετικού ή αρνητικού), λειτουργούν αρχικά ως εξισορροπητές του αντίθετου ως προς αυτά φορτίου που τον χαρακτηρίζει.…”

“…Ως μονάδα μέτρησης οποιασδήποτε μορφής χωρητικότητας, ορίζονται τα γραμμοϊσοδύναμα ανά γραμμάριο ή ανά 100g ορυκτού (meq/g ή meq/100g), αντίστοιχα. Βιβλιογραφικά, αναφέρεται ότι η ενεργή ικανότητα εναλλαγής κατιόντων, κυμαίνεται σε 0.6-2.3 meq/g για τον ζεόλιθο, σε 0.4-1.5 meq/g για τον βερμικουλίτη, σε 0.77-1.5 meq/g για τον μπεντονίτη και 0.2-0.64 meq/g για τον ατταπουλγίτη [89,406,407,408]. Οι αντίστοιχες τιμές αυτής για τα φυσικά ορυκτά που χρησιμοποιήθηκαν στην παρούσα εργασία, παρατίθενται στον πίνακα 5.1.…”

“…και Τέλος, σχετικά με τη χρησιμότητα τους, σημειώνεται ότι τα αργιλικά ορυκτά χρησιμοποιούνται σαν καταλύτες στην απόσταξη πετρελαίου, στη χαρτοβιομηχανία, ο καολινίτης ειδικά χρησιμοποιείται στην κεραμική, ενώ ο μοντμοριλλονίτης στις στεγανοποιήσεις γεωτρήσεων[88,89,92].…”