Αξιολόγηση Της Διαχείρισης Των Ασθενών Με Αναπνευστικά Νοσήματα

Abstract

Εισαγωγή: Ο επιπολασμός και η επίπτωση των αναπνευστικών νοσημάτων έχει αυξηθεί σημαντικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Επομένως, η επιβάρυνση των συστημάτων υγείας διεθνώς είναι μεγάλη και αν συνυπολογιστούν τα μεγάλα κόστη υποεκτίμησης της διάγνωσής τους που έχουν καταγραφεί, τότε τα ποσά είναι ανυπολόγιστα. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν να γίνει η εκτίμηση του άμεσου και του έμμεσου κόστους του καρκίνου του πνεύμονα (ΚΠ), της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (Χ.Α.Π.) και του βρογχικού άσθματος (ΒΑ), καθώς στη Ελλάδα δεν έχουν πραγματοποιηθεί παρόμοιες ολοκληρωμένες έρευνες και τα στοιχεία που υπάρχουν είναι ανεπαρκή. Επίσης, να διερευνηθεί η σχέση του κόστους με παραμέτρους όπως τα δημογραφικά στοιχεία των ασθενών, το στάδιο και τον τύπο της νόσου, τον αριθμό των κύκλων χημειοθεραπείας (για τον ΚΠ), των αριθμό των παροξύνσεων (για την Χ.Α.Π. και το ΒΑ), την ανταπόκριση στη θεραπεία και την επιβίωση των ασθενών. Ακόμη, σκοπός της μελέτης ήταν η εκτίμηση της ποιότητας ζωής και η ικανοποίηση των ασθενών από τις προσφερόμενες υπηρεσίες υγείας και η συσχέτισή τους με τους παράγοντες άμεσου και έμμεσου κόστους. Επιπλέον, στόχος της διατριβής ήταν να διαπιστωθεί ποιο από τα υπό μελέτη νοσήματα επιβαρύνει σημαντικότερα το σύστημα υγείας. Μέθοδος: Η παρούσα προοπτική μελέτη κοόρτης, πραγματοποιήθηκε στην Πανεπιστημιακή Πνευμονολογική Κλινική του Α.Π.Θ. στο Νοσοκομείου “Γ. Παπανικολάου” και σε αυτήν εντάχθηκαν συνολικά 321 ασθενείς με ΚΠ (113), με Χ.Α.Π. (110) και με ΒΑ (98). Η διάρκεια παρακολούθησης των ασθενών ήταν δύο χρόνια από τη στιγμή της διάγνωσης. Αποτελέσματα: Η συνολική μέση οικονομική επιβάρυνση ανά ασθενή στον ένα χρόνο παρακολούθησης ήταν μεγαλύτερη για τους ασθενείς με ΚΠ (συνολικό μέσο άμεσο κόστος:11.545,20€, συνολικό μέσο έμμεσο κόστος:170,12€) και ακολουθούσαν οι ασθενείς με Χ.Α.Π. (συνολικό μέσο άμεσο κόστος:3889,08€, συνολικό μέσο έμμεσο κόστος:18,01€) και οι ασθενείς με ΒΑ συνολικό μέσο άμεσο κόστος:826,11€, συνολικό μέσο έμμεσο κόστος:15,67€). Στον ΚΠ, το υψηλότερο κόστος παρατηρήθηκε στην εκτεταμένη νόσο, σε ασθενείς με αδενοκαρκίνωμα, στον μεγαλύτερο αριθμό κύκλων χημειοθεραπείας. Τόσο στη Χ.Α.Π. όσο και στο ΒΑ η βαρύτητα της νόσου, η συχνότητα των παροξύνσεων και η ανάγκη για νοσηλεία συσχετίζονταν σημαντικά με όλα τα οικονομικά μεγέθη. Στα τρία παραπάνω νοσήματα, αύξηση στα κόστη της φαρμακευτικής αγωγής και παρακολούθησης συνδυάστηκε με ικανοποιητικότερο έλεγχο της νόσου. Στους ασθενείς με ΚΠ η βελτίωση της ποιότητας ζωής συσχετίστηκε με την αύξηση του άμεσου και του έμμεσου κόστους. Αντίθετα στους ασθενείς με Χ.Α.Π. και ΒΑ παρατηρήθηκε συσχέτιση της βελτίωσης της ποιότητας ζωής με τη μείωση του άμεσου και του έμμεσου κόστους. Μόνο το κόστος της παρακολούθησης φάνηκε να αυξάνεται όσο βελτιωνόταν η ποιότητα ζωής τους. Η ικανοποίηση των ασθενών από τις προσφερόμενες υπηρεσίες υγείας δεν ήταν δυνατόν να εκτιμηθεί καθώς στη μελέτη μας δεν διαπιστώθηκε ομοιογένεια μεταξύ των ερωτήσεων του επιδημιολογικού δελτίου. Συμπεράσματα: Συμπερασματικά, οι ασθενείς με ΚΠ επιβαρύνουν στατιστικά σημαντικότερα τα συστήματα υγείας σε σύγκριση με τη Χ.Α.Π. και το ΒΑ σε ετήσια βάση. Με δεδομένο όμως τον περιορισμένο χρόνο επιβίωσης τους, είναι προφανές ότι το κόστος των άλλων δυο αναπνευστικών νοσημάτων επιβαρύνει συσσωρευτικά περισσότερο τα συστήματα υγείας σε βάθος χρόνου.