Αντιλήψεις Γονέων, Νηπιαγωγών, Δασκάλων Και Ειδικών Ψυχικής Υγείας Για Τη Σχολική Ετοιμότητα

Abstract

Υπόβαθρο: Η σχολική ετοιμότητα εμφανίζεται ως μια πολλαπλή έννοια η οποία περιλαμβάνει την ετοιμότητα του παιδιού ως προς τις δεξιότητες σε διάφορους τομείς (γλωσσικό, συναισθηματικό, οπτικό-αντιληπτικό-κινητικό, συμπεριφορά, κοινωνικό, γνωστικό και προσοχή-συγκέντρωση). Επίσης, προϋποθέτει την ετοιμότητα της οικογένειας, του σχολείου, και της Πολιτείας. Προσπαθώντας να ορίσουμε τα κριτήρια σχολικής ετοιμότητας, πρέπει να λάβουμε υπόψη τις απόψεις των εκπαιδευτικών (δασκάλων και νηπιαγωγών), των ειδικών ψυχικής υγείας, καθώς και των γονέων. Η υπάρχουσα βιβλιογραφία καταγράφει ομοιότητες και διαφορές στις αντιλήψεις γονέων και εκπαιδευτικών.Στόχοι: Η έρευνα αποσκοπεί να καταγράψει διαφορές και ομοιότητες στις εκτιμήσεις των δασκάλων, νηπιαγωγών, ειδικών και γονέων καθώς και την επίδραση δημογραφικών και άλλων παραγόντων όπως το φύλο, η ειδικότητα (για τους ειδικούς), τα έτη προϋπηρεσίας (για τους ειδικούς και τους εκπαιδευτικούς), το επάγγελμα (για τους γονείς) και η ηλικία. Μεθοδολογία: 402 άτομα, 105 ειδικοί ψυχικής υγείας, 104 δάσκαλοι, 93 νηπιαγωγοί και 100 γονείς απάντησαν σε ένα ερωτηματολόγιο κλίμακας Likert, το οποίο δημιουργήθηκε για τις ανάγκες της έρευνας και αποδίδει βαθμολογία σε 9 παράγοντες σχολικής ετοιμότητας: γλωσσικό, συναισθηματικό, οπτικό-αντιληπτικό-κινητικό, συμπεριφορά, οικογενειακό περιβάλλον, κοινωνικό, σχολικό περιβάλλον, γνωστικό και προσοχή-συγκέντρωση.Αποτελέσματα: Οι γυναίκες φάνηκε να αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία σε σύγκριση με τους άνδρες στους εξής τομείς: γλωσσικό, συναισθηματικό, συμπεριφορά, κοινωνικό, σχολικό περιβάλλον, γνωστικό και προσοχή-συγκέντρωση. Οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς φάνηκε να αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία στον συναισθηματικό τομέα σε σύγκριση με τους ειδικούς. Επίσης, στον τομέα της συμπεριφοράς και στον κοινωνικό τομέα οι εκπαιδευτικοί έδειξαν να αποδίδουν τη μεγαλύτερη σημασία, με τους γονείς να έπονται και τους ειδικούς να αποδίδουν τη μικρότερη. Επιπρόσθετα, οι τέσσερις ομάδες ιεράρχησαν μια σειρά από προτάσεις ως προς τη σπουδαιότητά τους για τη σχολική ετοιμότητα. Και οι τέσσερις ανέδειξαν σε υψηλή θέση την πρόταση «Η ικανότητα του εκπαιδευτικού να ανταποκρίνεται στις ατομικές εκπαιδευτικές ανάγκες του παιδιού» και ιεράρχησαν τελευταία την πρόταση «Να χωρίζει λέξεις σε συλλαβές και φωνήματα και να συνθέτει λέξεις από συλλαβές και φωνήματα».Συμπεράσματα: Και οι τέσσερις ομάδες αποδίδουν μεγάλη σημασία σε όλους τους τομείς σχολικής ετοιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των παραγόντων του οικογενειακού και του σχολικού περιβάλλοντος. Επίσης, και οι τέσσερις ομάδες δίνουν μεγάλη έμφαση στην ετοιμότητα του εκπαιδευτικού και σαφώς μικρότερη σε προσχολικές δραστηριότητες φωνημικής και συλλαβικής επίγνωσης.