“…Tymczasem, jak ustaliła Monika Nawrot-Borowska, już w 64 poradnikach ogłaszanych na naszych ziemiach w drugiej połowie XIX w. i na początku wieku XX, w większym lub w mniejszym zakresie zawierano wskazówki "o zdrowiu", przeznaczone dla osób starszych. Najwięcej, bowiem 30 tego typu publikacji, ukazało się w zaborze rosyjskim, 17na obszarze Galicji [21]. Na ogół pisane były w popularny sposób, z zamiarem dydaktycznym, w celu przybliżenia cech czy nawet przywar tego etapu życia, ale mimo to dążąc do wywołania pozytywnego sposobu postrzegania samej starości, a w efekcie ludzi w podeszłym wieku.…”