Yves Gambier et Luc van Doorslaer, dir. Handbook of Translation Studies. Volume 1. Amsterdam et Philadelphie, John Benjamins Publishing Company, 2010, 458 p. Yves Gambier et Luc van Doorslaer, dir. Handbook of Translation Studies. Volume 2. Amsterdam et Philadelphie, John Benjamins Publishing Company, 2011, 197 p. Yves Gambier et Luc van Doorslaer, dir. Handbook of Translation Studies Online. Amsterdam, John Benjamins Publishing Company, 2012 (2 éd.). Disponible à : [consulté le 3 août 2012]

Abstract

Tous droits réservés © NicoleNolette, 2012Ce document est protégé par la loi sur le droit d'auteur. L'utilisation des services d'Érudit (y compris la reproduction) est assujettie à sa politique d'utilisation que vous pouvez consulter en ligne.https://apropos.erudit.org/fr/usagers/politique-dutilisation/ Cet article est diffusé et préservé par Érudit.

Die sigbaarheid van vertaaldheid in resensies van vertaalde Engelse en Afrikaanse romans

“…Met hierdie studie is daar gepoog om by te dra tot, soos Paloposki (2007) dit stel, die "afgeskeepte veld" van vertaalkritiek, met spesifieke verwysing na die vraag of die globale tendens om vertalings as "oorspronklike" werke te resenseer ook plaaslik voorkom in die Afrikaanse en Suid-Afrikaanse Engelse literêre sisteme. Hierdie navorsing kan ook 'n grondslag lê vir verdere navorsing vir die ontwikkeling van 'n model vir die resensering van vertaalde werke soos voorgestel deur Paloposki (2012). Die belang van hierdie tipe navorsing is geïllustreer: Eerstens, met verwysing na resensering as 'n vorm van herskrywing, en dus manipulasie, wat nietemin as 'n prominente kanoniseringsmiddel funksioneer; en tweedens, deur op die problematiek van die "onsigbaarheid" van vertaaldheid in resensies te wys in die lig daarvan dat dit kan veroorsaak dat vertalers en vertalings (verder) gemarginaliseer word, byvoorbeeld ten opsigte van kanonisering, wat ook onder meer tot die kwyning van die vertaalprofessie kan lei (Leech 2005…”

“…

Die neiging in die literêre kritiek om vertaalde werke as "oorspronklike" werke te resenseer, is alreeds deur verskeie navorsers ondersoek (sien byvoorbeeld Lambert 2010, Maier 2008, Paloposki 2012, en Schulte 2015. Dit beteken dat resensies baie selde daarvan melding maak dat die teks in der waarheid 'n vertaling is.

…”

“…Internasionaal blyk daar 'n tendens te bestaan om vertalings as "oorspronklike" werke te resenseer (Lambert 2010, Maier 2008, Nord 1991, Paloposki 2007, Paloposki 2012, Reiss 2000, Schulte 2015. Dit wil sê, resensies van vertalings maak tipies glad nie, selde of net vlugtig (en oppervlakkig) daarvan melding dat die teks onder bespreking 'n vertaling is.…”