Yerel Medya Çalışanlarının Eğitim Düzeyleri ve Mesleki Yeterlilikleri: Antalya Örneği

Abstract

Türkiye'de iletişim fakültelerinin sayıları hızla artmasına karşın, bu artışın sektördeki karşılığı aynı oranda görülememektedir. Bu durum bir yandan ülkede iletişim eğitiminin sorgulanmasını gerektirirken diğer yandan ise sektörün iletişim fakültesi mezunlarına yaklaşımının sorgulanmasını da zorunlu hale getirmektedir. Zira sektörde "alaylı" olarak tabir edilen ve herhangi bir mesleki eğitim almaksızın mesleği icra ederken öğrenen kesimin ağırlığı sürmektedir. Çalışanlarını sınavla alan kurumlar da dâhil Türkiye'de neredeyse hiçbir medya kuruluşu, çalışan alırken iletişim fakültesi mezunlarına pozitif ayrım bağlamında kota koymamaktadır. Gazeteciliğin ve haberciliğin ciddi bir şekilde tartışıldığı, haber etiğinin bir kenara koyulduğu, haberlerde bilinçli veya bilinçsiz olarak yanlışların görüldüğü, bazı haberlerin yayına verilemediği günümüzde medya çalışanlarının eğitim ve mesleki yeterlilikleri çok önemli bir konudur. Gelişen iletişim teknolojileri ve değişen habercilik anlayışıyla birlikte günümüz habercisinin hem bilgi, hem de teknik yeterlilikler açısından donanımlı olması zorunluluk haline gelmiştir. Bu sorun ise kendini en çok, türlü zorluklarla yayın hayatını sürdürmeye çalışan yerel medya kurumlarında göstermektedir. Bu çalışma Antalya'da çeşitli medya kuruluşlarında (gazete, televizyon, dergi, radyo internet sitesi) farklı görevler yapan medya çalışanlarının eğitim düzeylerini ve mesleki yeterliliklerini ölçmeyi amaçlamaktadır. Çalışmada alan araştırması yöntemi kullanılacak ve araştırma verileri anket tekniğiyle toplanacaktır. Çalışma sonucunda Antalya kenti örneğinde yerel medya çalışanlarının eğitim düzeyleri ve yeterlilikleri saptanacak, buna bağlı sorunlar ortaya konacak, eksiklerin giderilmesi için öneriler sunulacaktır. AbstractDespite the rapid increase in the number of communication faculties in the Turkish universities, the reflection of this increase cannot be observed in the sector. While the status quo requires an examination of education provided in communication in Turkey, it also leads us to question the approach of the sector towards the communication faculty graduates. Moreover, the sector continues to be dominated by those who did not receive any formal education related to communication but learned the 1 Erpa International Congresses of Education kongresinde "The level of training and vocational competencies of local media employees: The case of Antalya" başlığıyla sunulmuş ve İngilizce kısa versiyonu yayımlanmıştır.2 Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi, Yrd.Doç.Dr, mkaraduman@akdeniz.edu.tr

Sporti̇f Başari Hi̇kayeleri̇ Spor Medyasi Hakkinda Bi̇ldi̇kleri̇mi̇zi̇ Deği̇şti̇rebi̇li̇r Mi̇? Kadin Hentbolu Örneği̇

“…Ancak bu uyarılar ve bilgilendirmeler yerel düzeydeki sorunları ve gelişmeleri aktarmada yeterli düzeye ulaşmamaktadır. Zaten yerel medya araçlarının ortaya çıkması ve varlıklarını sürdürebilmelerinde üstlendiği yerel sorunların ve yerel etkinliklerin yerel halka ve yöneticilere ulaştırma işlevinin etkili olduğu söylenebilir (Çavuş, 2017;Karaduman, 2017). Araştırma kapsamındaki gazetelerin, yerel spor olaylarına daha fazla yer vererek (%92.32) bu önemli işlevlini yerine getirdiği anlaşılmaktadır.…”

“…Bu gazeteleri 1829 yılında Mısır Valisi Mehmet Ali Paşa tarafından Türkçe ve Arapça çıkartılan Vakayi-i Mısriyye ve II. Mahmut'un fermanıyla 1831 yılında yayın hayatına başlayan ilk Türkçe gazete Takvim-i Vekâyi izlemiştir (Çavuş, 2017;Karaduman, 2017). Yayınlandıkları yer bakımından bu iki gazete, Türkiye'de yaygın ve yerel gazete kavramlarının ortaya çıkmasını sağlamıştır (Çavuş, 2017).…”

“…Bu en temel sınıflama içinde yer alan her iki medya aracı da haber verme, eğitme, bilgilendirme, eğlendirme, kamuoyu oluşturma gibi işlevleri bakımından benzer görevleri yerine getirseler de bazı özellikleri bakımından birbirlerinden ayrılırlar. Bu özelliklerden ilki yaygın medyanın geniş bir coğrafi alanı, yerel medyanın ise dar coğrafi sınırlılığı içermesi ve bunun bir sonucu olarak da il ve ilçeler gibi dar bir hedef kitlesi olmasıdır (Karaduman, 2017). İkincisi yerel medyanın, yaygın medyada yer bulamayan bölgesel içerik ve gündemi temsil etmesidir.…”

“…Bu ayırt edici iki özelliği ile yerel medya, yaygın medyada yer bulamayan yerel haber ve konuların yöre halkına ulaştırılmasını sağlar (Arslan ve Arslan, 2016) ve herkesin kendi sokağında meydana gelen, ülkenin ya da dünyanın diğer yerlerinde meydana gelen benzer şeylerden daha önemlidir gerçeğiyle hareket eder. Çünkü insanlar sokaklarında yaşadıkları bir sorun varsa öncelikle onun çözülmesini bekler (Çavuş, 2017;Karaduman, 2017). Bunun sonucunda doğal olarak yerel medya, ülke ve dünya gündeminden de uzaklaşmadan öncelikle yerel gündemdeki konulara öncelik verir, yerel sorunları ön planda tutar ve yayımlandığı yöredeki kamuoyuna yönelik faaliyetler gerçekleştirir.…”

İleti̇şi̇m Fakültesi̇ Mezunlari-Yerel Basin İli̇şki̇si̇: Erzurum İli̇ Örneği̇

“…Bu bağlamda iletişim fakültesi mezunlarının yerel basın ile olan ilişkileri oldukça önemlidir. Konuyla ilgili literatür tarandığında yerel basında kalifiye eleman sorunu ele alan (Karaduman, 2017;Altun, 2005); iletişim fakültesi mezunlarının istihdam sorununa değinen (Uzun, 2007;Büyükbaykal ve Büyükbaykal, 2018); iletişim fakültesi ve yerel basın ilişkisini inceleyen (Erdem Kaya, 2007); çalışmalar olduğu görülmektedir. Bu çalışma ise iletişim fakültesi ve yerel basın ilişkisini Erzurum örnekleminde tartışmaktadır.…”