Yerel Basında Kadın Çalışanların Konumu ve Sorunları: Giresun Yerel Basın Örneği

Abstract

Öz Toplumsal cinsiyet ve cinsiyet ayrımcılığı kavramları, bireylerin içinde bulundukları toplumun kültürel ve sosyo-ekonomik yapısında farklı kadınlık ve erkeklik rollerinin yüklendiği tartışma alanlarıdır. Özellikle ataerkil toplumlarda kadınların yaşam ve çalışma alanı kamusal alandan soyutlanarak ev ile sınırlıdır. Bu tür toplumsal yapılarda erkek egemenliği toplumun her katmanında kendini gösterir. Aile yaşamından, eğitim hayatına, sosyal yaşamdan iş hayatına kadar birçok farklı alanda cinsiyet ayrımcılığı kendini hissettirmektedir. Medya sektörü de erkek egemen yapısıyla öne çıkan ana sektörlerden biridir. Demokratik yaşamın ilerlemesine katkıda bulunan en önemli kurumlardan birisi olan medya sektörü içerisinde kadın gazetecilerin konumları ve yaşadıkları sorunlar incelenmesi gereken bir unsur olarak dikkat çekmektedir. Dolayısıyla bu çalışma Giresun ili yerel basınında çalışan kadın gazetecilerin sorunlarına odaklanmaktadır. Araştırma Giresun yerel basınında çalışan kadın gazetecilerin toplumsal cinsiyet, iş hayatındaki konumları ve yaşadıkları sorunları belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini Giresun ilinde yayımlanan 20 yerel gazete için çalışan sarı basın kartına sahip kadın gazeteciler oluşturmaktadır. Kadın gazetecilerin demografik yapısını, mesleki faaliyetlerini ve yaşadıkları sorunları kendi ifadeleriyle ortaya koymak amacıyla çalışmada derinlemesine görüşme tekniği kullanılmıştır. Erkek egemen yapının hakim olduğu Giresun yerel basınında, kadın gazetecilerin toplumsal cinsiyete dair bilinçli olmadıkları, iş hayatlarında cinsiyete dayalı mobbing ile karşılaşmadıkları ve yerel basınının profesyonel bir editoryal yapılanmaya sahip olmadığı tespit edilmiştir.

Türkiye’de Kadın Gazeteciler Üzerine Yapılan Araştırmaların İçerik Analizi

“…Değerlendirmeye alınan tezlerin, on yedisi (17) yüksek lisans (Eyyuboğlu, 2010;Alpsoy, 2016;Zeynalova, 2021;Tuna, 2021;Şen, 2019;Avdullahu, 2019;Bakırcı, 2013;Demir, 2020;Asker, 1990;Alakent, 2021;Karaman, 2006;Kılıç, 2013;Çalışır, 2003;Yıldız Kaya, 2022;Yazıcı, 2012;Özay, 2018;Koloğlu, 2019) biri (1) doktora (Balta Peltekoğlu; 1988) tezidir. Bu çalışmada yirmi (20) adet makale (Ünal, 2020;Yapar Gönenç, 2003;Oya Tekvar, 2016;Şahin Kıralp ve Asit, 2017;Aybay, 2006;Sarışın, 2020;Tufan Tanrıöver, 2020;Ilgaz Büyükbaykal, 2007;Kuyucu, 2013;Küçükalkan ve Demirel, 2021;Kiraz Demir, 2022;Dinç, 2019;Kızılca ve Karagöz Kızılca, 2018;Akıner, 2020;Besler ve Oruç, 2010;Bilecen, 2020;Özsoy vd., 2022;Yücebaş, 2021;Özsoy, 2016;Karaduman, 2016) incelenmiştir. Toplamda elli sekiz (38) çalışma değerlendirme kapsamına alınmıştır.…”