Yenidoğanın Enteral ve Parenteral Beslenmesi

Abstract

Yeterli ve dengeli beslenme vücudun büyümesi, yaşam fonksiyonlarının sürdürülmesi ve yenilenmesi için gerekli tüm besin öğelerinin yeterli miktarda alınması olarak tanımlanmaktadır. Beslenme sorunu veya yetersizliği olan bireylerde çeşitli fizyolojik ve psikolojik sorunlar ortaya çıkabilmektedir. Enteral ve paranteral beslenme yeterli miktarda oral alımın olmadığı veya oral alımın gerçekleşemediği durumlarda besin desteğinin nazogastrik veya nazoenterik, gastrostomi veya jejunostomi yoluyla devamlı ya da aralıklı olarak hastaya verilmesidir. Enteral beslenme daha güvenli olan bir besenme şekli olup, gastrointestinal sistemi fonksiyonel olan hastalarda tercih edilmektedir. Total paranteral beslenme ise gastrointestinal sistemin fonksiyonel olmadığı hastalarda önerilen beslenme yöntemidir. Özellikle yenidoğan ebelerinin enteral ve paranteral beslenme uygulamalarını iyi öğrenmeleri, kanıta dayalı girişimleriyle komplikasyonların önlenmesi, bakım alıcıların hastanede kalış sürelerinin azaltılması ve yaşam kalitesinin yükseltilmesi açısından oldukça önemlidir. Ebeler temelde sağlığı geliştirme yaklaşımı içinde, toplumun her düzeyinde yapacakları eğitimler ve ebelik girişimleriyle ile sağlıklı ve yeterli beslenmenin sürdürülmesi sürecinde önemli roller ve sorumluluklar üstlenmek durumundadır. Ebenin rolleri beslenme desteği gereksinimini belirlemek, beslenme tüpünü takmak ve bakımını yapmak, besinleri uygulamak, beslenme ürününün veriliş hızı ve saatlerini, son kullanma tarihlerini ve saklama koşullarını kontrol etmek veya edilmesini sağlamak, komplikasyonları önlemek ve komplikasyon geliştiği durumlarda hastadaki değişiklikleri erken dönemde belirlemek, yorumlamak ve gerekli önlemleri alarak hekime haber vermek olarak özetlenebilir