Yeni Sanayileşen Ülkelerde Çevresel Kuznets Eğrisi Yaklaşımının Geçerliliği: 1980-2020 Dönemi

Abstract

Çalışmada rekabet avantajı elde etmek için yüksek çıktıya ihtiyaç duyan yeni sanayileşen ülkelerin çevreci politikalarını dikkate alarak ekonomik gelişimlerini sağlayıp sağlamadığını Çevresel Kuznets Eğrisi Hipotezi altında belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaç kapsamında 1980-2020 yılları için hipotez, panel veri analizi ile test edilmiştir. Çalışmada yatay kesit bağımlılığını dikkate alan CADF birim kök, Westerlund eşbütünleşme ve Geliştirilmiş Ortalama Grup Tahmin Edici (AMG) testleri kullanılmıştır. Edinilen bulgulara göre değişkenler arasında uzun dönemli bir ilişkinin olduğu gözlemlenmekle birlikte, Meksika, Brezilya, Endonezya, Filipinler, Hindistan, Malezya ve Tayland’ da kişi başı gelirdeki artışın karbon emisyonlarını artırdığı tespit edilmiştir. Sonuç, gelişimlerini henüz tamamlamamış olan yeni sanayileşen ülkelerde beklentiler yönünde gerçekleşmiş olup, kişi başı gelirdeki artışın sanayileşme sürecinde çevresel sorunları artırdığını ileri süren çevresel Kuznets eğrisi hipotezinin geçerliliğini göstermektedir. Aynı zamanda ekonomik büyümedeki artışa bağlı olarak CO2 emisyonundaki yüzdesel artış oranlarına bakıldığında, ülkelerin çevresel Kuznets eğrisinde zirve noktasına yakın bir seviyede yer aldığı ifade edilebilir.