Yapay Etin Fıkhî Meşrûiyeti

Abstract

İslam hukuku, gıdaları helal ve haram olmaları açısından çeşitli sınırlandırmalara tabi tutmuştur. Modern zamanda ortaya çıkan birtakım teknolojik yenilikler sebebiyle bazı yiyecek ve içeceklerin muhtevası değiştirilebilir hale gelmiş ve bu değiştirilmiş maddelerin hükmünün ne olacağı tartışılmıştır. Nitekim bunun somut örneklerinden biri, son yıllarda üretilmeye başlanmış, artan et ihtiyacı sorununun çözümünde sürdürülebilirliği sağlayacak bir tekniğin ürünü olarak sunulan yapay ettir. Literatürde, yapay etin üretim süreçlerini içeren mühendislik çalışmalarına ek olarak yapay etin insan sağlığı açısından olumlu ve olumsuz yönlerine dair çalışmalar bulunmakla birlikte fıkhî yönüne dair çalışmalar kısıtlıdır. Bu çalışmada, yapay etin fıkhî meşrûiyetinin tartışılması amaçlanmıştır. Bu kapsamda ilk bölümde, İslam hukukunun yiyecekler konusundaki helal ve haram kriterleri incelenmiştir. İkinci bölümde, yapay etin üretiminde kullanılacak olan kök hücrenin cinsi, üretim süreci ve süreçte kullanılan yöntemler hakkında bilgiler aktarılmış, bu yöntemlerle üretilen yapay etin avantajlı ve dezavantajlı yönlerine yer verilmiştir. Üçüncü bölümde ise İslam hukuku perspektifinden yapay etin üretiminde kullanılan kök hücre, üretim ortamında kullanılan serum ve genel olarak fıkhî ilkeler açısından yapay et değerlendirilmiştir.