Yabanci Di̇l Olarak Türkçeni̇n Öğreti̇mi̇nde Mi̇kro Öğrenme Yaklaşiminin Kullanimi Üzeri̇ne Bi̇r İnceleme

Abstract

Gelişen teknolojiler, COVID-19 salgını eğitim-öğrenme süreçlerini etkilemiş ve çağın gerekliliklerine uygun yeni yaklaşımlar geliştirilmesinin önünü açmıştır. Yabancı dil öğrenimi/öğretimi de bu değişimlerden en çok etkilenen alanlardan biridir. Yabancı dil öğrenimi artık sadece kursa katılmakla ya da örgün eğitimle değil; internet üzerinden, mobil cihazlarla ve bu amaçla geliştirilen uygulamalarla gerçekleşmektedir. Fakat gelişen teknolojilerle geleneksel yabancı dil öğretim/öğrenim tekniklerini kullanmak yetersiz kalmaktadır. Bu nedenle yabancı dil öğreniminde mobil öğrenmeden, nano ve mikro öğrenmeye kadar çeşitli kavramlar literatürde yerini almıştır.Mikro öğrenme; bilgi bombardımanı altında olduğumuz ve zaman sıkıntısı yaşadığımız 21. yüzyılda öğrenene dilediği zaman, dilediği yerde, ihtiyaç duyduğu miktarda bilgi vermeyi hedefleyen ve öğrenmenin bilişsel süreçlerine odaklanan bir yaklaşımdır. Duolingo gibi yabancı dil öğrenmek için hazırlanan pek çok dijital uygulama mikro öğrenme yaklaşımını temel alarak oluşturulmuştur. Mikro öğrenme, son yıllarda sıkça kullanılan ancak yabancı dil öğrenimi/öğretiminde üzerine çok araştırma yapılmamış bir yaklaşım türüdür. Araştırma kapsamında yapılan alan yazın taramasında, yabancı dil olarak Türkçenin öğreniminde mikro öğrenme yaklaşımı ile yapılmış herhangi bir çalışmaya rastlanmamıştır. Betimsel analiz yöntemiyle oluşturulan bu araştırma ile mikro öğrenme ve mikro öğrenmenin temel prensipleri hakkında bilgi vermek, yabancı dil olarak mikro öğrenme üzerine yapılan çalışmalara değinilerek yabancı dil olarak Türkçenin öğretimi/öğreniminde mikro öğrenme yaklaşımının nasıl kullanılabileceğine dair önerilerde bulunmak hedeflenmiştir.