Występowanie i chorobotwórczość krętków Borrelia miyamotoi

Abstract

Wprowadzenie i cel pracy. Bakterie Borrelia miyamotoi należą do grupy krętków wywołujących gorączki powrotne. Obecnie są jedynymi znanymi bakteriami wywołującymi gorączki powrotne, transmitowanymi przez kleszcze twarde. Borrelia miyamotoi występuje powszechnie na terenie półkuli północnej i coraz częściej odnotowuje się występowanie infekcji powodowanych przez te bakterie. Celem pracy była analiza dostępnej literatury naukowej dotyczącej występowania krętków Borrelia miyamotoi w środowisku oraz przypadków infekcji powodowanych przez te krętki. Metody przeglądu. Przeglądu oraz analizy piśmiennictwa dokonano, przeszukując bazę danych PUBMED. W publikacji uwzględniono jedynie prace oryginalne. Z przeglądu wykluczono publikacje inne niż w języku angielskim, prace przeglądowe oraz metaanalizy. Opis stanu wiedzy. Głównym wektorem krętków Borrelia miyamotoi, podobnie jak w przypadku czynnika etiologicznego boreliozy z Lyme, są kleszcze z rodzaju Ixodes. Badania środowiskowe wskazują, że w krążeniu patogenów w przyrodzie znaczącą rolę odgrywają gryzonie. Pierwszy przypadek zakażenia człowieka opisano w 2011 roku w Rosji. Najczęstszymi objawami choroby są gorączka, osłabienie, ból głowy, ból mięśni i stawów, mdłości. Podsumowanie. W przeciwieństwie do boreliozy z Lyme, zakażenia powodowane przez krętki Borrelia miyamotoi są znacznie rzadziej diagnozowane. Liczba przypadków boreliozy Miyamotoi może być jednak niedoszacowana, gdyż dostęp zarówno do wystandaryzowanych testów serologicznych, jak i badań molekularnych jest znacznie utrudniony. Biorąc pod uwagę fakt, iż zasięg występowania Borrelia miyamotoi pokrywa się z obszarem występowania bakterii Borrelia burgdorferi, należy mieć na uwadze możliwość nabycia infekcji powodowanej przez krętki z grupy gorączek powrotnych na całym obszarze endemicznego występowania kleszczy z rodzaju Ixodes.