Wspomnienia na 90-lecie urodzin prof. zw. dr hab. Franciszka Gronowskiego

Abstract

Jestem wielce zaszczycony, a zarazem szczęśliwy, że mogę wziąć udział w niecodziennej uroczystości uczczenia 90. rocznicy urodzin Profesora Franciszka Gronowskiego, którego darzę wielkim szacunkiem i przywiązaniem.Miałem przyjemność wypowiedzieć swoje uczucia do Profesora z okazji jubileuszu 75-lecia Jego urodzin na łamach okolicznościowego wydawnictwa Uniwersytetu Szczecińskiego -Trzymajmy się morza w 2002 roku, no ale obecny jubileusz jest wyjątkowy i niezwykły.Do Profesora Gronowskiego absolutnie nie pasuje określenie "sędziwy jubilat", gdyż jest wciąż młody duchem, ale myślę, że sformułowanie "dostojny jubilat" jest jak najbardziej adekwatne do tych nadzwyczajnych okoliczności.Nie będę się wypowiadał na temat osiągnięć naukowych, dydaktycznych i organizacyjnych Profesora, gdyż reprezentujemy dwie odrębne dyscypliny naukowe, a poza tym nie wypada, by młodszy kolega oceniał mistrza i mentora, od którego wiele się nauczył. Skoncentruję się zatem na naszych wieloletnich i wielorakich kontaktach naukowych i przyjacielskich.Tak się szczęśliwie dla mnie złożyło, że Profesor Gronowski był często obecny w moim życiu naukowym, że miałem okazję być z Nim w bliskich kontaktach naukowych, a także, że mogłem czerpać z Jego mądrej filozofii życiowej. Tak już jest, że młody adept nauki, wchodzący dopiero w środowisko naukowe i stawiający pierwsze kroki w nauce, uczy się od osób o ugruntowanej pozycji naukowej właściwie wszystkiego, co składa się na pracę naukowo-wychowawczą i dydaktyczną. Tak też było i w moim przypadku. Obserwowałem i słuchałem moich starszych kolegów, a zwłaszcza tych o niezaprzeczalnej osobowości naukowej i silnej postawie moralnej, emanujących z całą wyrazistością na najbliższe otocznie, będących autorytetem i wzorem do naśladowania.Do pierwszych, jeszcze zbyt oficjalnych, kontaktów naukowych i osobistych z Profesorem Gronowskim doszło w latach siedemdziesiątych na jednym z odbywających się cyklicznie, co dwa lata, spotkań pracowników naukowo-dydaktycznych polskich uczelni kształcących ekonomistów transportu. Były to spotkania bardzo potrzebne i pożyteczne z dwóch podstawowych powodów. Po pierwsze stanowiły one forum wymiany poglądów i doświadczeń w zakresie ekonomicznej problematyki transportowej i okołotransportowej, będącej przedmiotem badań naukowych i dydaktyki polskich ośrodków akademickich. Po wtóre, spotkania te znakomicie umożliwiały integrację polskiego środowiska myśli ekonomicznej w dziedzinie trans-