Words and Turns: Bilingual and Monolingual Children Construct a Story

Cultural responses to pain in UK children of primary school age: A mixed‐methods study

“…Competence in a language is said to exist when the speaker can convey feelings and recognize the mood or emotion of others through language (Hornberger & McKay, ). Our data indicated that there were differences in the way in which children from monolingual and EAL backgrounds talked about pain, as demonstrated in an earlier study (Parke, ). However, the absence of reversion to primary language indicates that the use of interpreters might be of limited value in this age group.…”

Perceived language proficiency and pain assessment by registered and student nurses in native English‐speaking and EAL children aged 4–7 years

“…We noted that the linguistic barriers when reacting to pain might affect verbal expression of the injury. Indeed, children from EAL background provide less elaborate language in their narratives compared to native speakers (Gorman, Fiestas, Peña, & Clark, 2011;Han, Leichtman, & Wang, 1998;Parke, 2001) and also when talking about pain (Azize, Endacott, Cattani, & Humphreys, 2014;Azize et al, 2011). For example, Azize et al (2014) found that EAL children tended to focus their stories either on using limited vocabulary (albeit very animated) AZIZE ET AL.…”

H Ανάπτυξη Του Δεκτικού Λεξιλογίου Στην Ελληνική Γλώσσα Αλλοδαπών Παιδιών Προσχολικής Ηλικίας (4-6 Ετών) Μέσω Της Ανάγνωσης Των Ιστοριών

“…Αυτό διότι ο τρόπος αφήγησης, ελεύθερης ή ελεγχόµενης, όπως είναι η αναδιήγηση µιας ιστορίας, διαφέρει από πολιτισµό σε πολιτισµό (McCade, 1997). Οι διαφορές µπορεί να είναι δοµικές, και να αφορούν στον τρόπο που τα παιδιά παρουσιάζουν και συνδέουν τα δοµικά στοιχεία µιας ιστορίας, ή και λειτουργικές, και να σχετίζονται µε το σκοπό της αφήγησης (Parke, 2001). Επιπλέον, οι νηπιαγωγοί είναι χρήσιµο να λαµβάνουν υπόψη ότι τα δίγλωσσα, και, γενικότερα, τα αλλοδαπά παιδιά που κατακτούν µια δεύτερη γλώσσα, χρησιµοποιούν ένα ευρύτερο φάσµα γλωσσικών στρατηγικών κατά την αναδιήγηση µιας ιστορίας σε σύγκριση µε τα µονόγλωσσα.…”

“…Επιπλέον, οι νηπιαγωγοί είναι χρήσιµο να λαµβάνουν υπόψη ότι τα δίγλωσσα, και, γενικότερα, τα αλλοδαπά παιδιά που κατακτούν µια δεύτερη γλώσσα, χρησιµοποιούν ένα ευρύτερο φάσµα γλωσσικών στρατηγικών κατά την αναδιήγηση µιας ιστορίας σε σύγκριση µε τα µονόγλωσσα. Όσον αφορά στο λεξιλόγιο µιας ιστορίας, µερικά αλλοδαπά παιδιά κατά την αναδιήγηση µπορεί να µη χρησιµοποιήσουν την τυπική ή αναµενόµενη λέξη ή φράση, αλλά να χρησιµοποιήσουν άλλες εξίσου κατάλληλες λέξεις ή φράσεις για να µεταβιβάσουν το νόηµα που επιθυµούν και να γίνουν κατανοητά (Parke, 2001).…”