What is the Optimal Treatment of Atrophic Scaphoid Non-Union?

Abstract

Skafoid kaynamamalarında vida ile tespit yapılan olgularda iliak kemik otogrefti ya da radius otogrefti kullanımının etkinliğini araştırmak. Gereç ve Yöntem: Ocak 2000-Ocak2014 yılları arasında skafoid kaynamaması nedeni ile opere edilen 89 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Postoperatif ölçümler el bileği hem fleksiyonda hem de ekstansiyonda iken yapıldı, ulnar ve radial deviasyon dereceleri gonyometre ile, kas gücü ise dinamometre ile ölçüldü. Kırıklar radyolojik olarak Herbert-Fisher sistemine göre, fonksiyonel sonuçlar ise Herbert-Fisher sınıflandırması ve Mayo klinik modifiye el bileği skorlama sistemine göre değerlendirildi. Bulgular: 89 skafoid kaynamama vakasının 47'si sağ, 42'si ise sol el bileği yerleşimliydi ve bunların 52'si dominant eldi. Kırık oluşmasından cerrahiye kadar geçen süre ortalama 17.8 aydı (3-300). Kırıkların 60'ı (67.5%) bel bölgesinde, 27'si (30.3%) skafoidin proksimal 1/3'ünde, 2'si (2.2%) ise distal 1/3'ündeydi. 54 hastada (60.6%) iliak kanat grefti, 35 hastada (39.4%) radius distal grefti kullanıldı. Ortalama takip süresi 16.4 aydı (5-72). 71 hastada kaynama görüldü. Kaynama süresi ortalama 14.9 haftaydı (8-40). Ortalama skafolunat açı operasyon öncesi 74.3º(62º-87º) ve operasyon sonrası 43.8º(31º-72º) idi. Kavrama gücü operasyon sonrası ortalama 35.7 kg dı (15-63). Tartışma: Otogreft alımı invaziv bir yöntemdir fakat skafoid açık cerrahisinin skafoidin beslenmesini negatif yönde etkilediği göz önünde bulundurulursa atrofik skafoid kaynamamalarının tedavisinde otogreftleme ile birlikte vida fiksasyonu güvenli ve başarılı bir yöntemdir. İliak kanattan alınan greft sonrası oluşan ağrı nedeniyle radius distal grefti kullanımının daha uygun olduğu düşünülebilir.