Wezwanie Do Własnej Aktywności W Kontekście Doboru Literatury Dla Dzieci Przez Pedagogów

Abstract

Książka jest ważnym środkiem przekazu kulturowego, źródłem wiedzy, kształtowania postaw i sądów estetycznych. Kontakt dziecka z książką zakłada silny wpływ dorosłego pośrednika, bowiem pojawienie się potrzeb czytelniczych u dzieci nie jest zjawiskiem autonomicznym – lecz efektem procesu inicjacji. W artykule omówiono zapośredniczenie kontaktu dziecka z książką jako efekt określonych wyborów i decyzji pedagoga w kontekście społecznych koncepcji uczenia się. Za kontynuację zagadnienia uznano uporządkowanie i zaprezentowanie obecnych w literaturze przedmiotu kryteriów doboru tekstów literackich dla dzieci w młodszym wieku szkolnym oraz wyników badań dotyczących preferencji profesjonalnych pośredników wobec własnej aktywności lekturowej i refleksyjności. Podjęte zagadnienia przedstawiono w optyce wezwania do samodzielnej aktywności, jako czynności oddziaływania pedagogicznego, sformułowanego przez Dietricha Bennera. W tym kontekście omówiono możliwości oddziaływania pedagogicznego poprzez odpowiedni dobór tekstów literackich, wskazując na nietożsamość funkcji pedagogicznej książki z funkcją wychowawczo-dydaktyczną i ukazując sferę kontaktu dziecka z książką jako obszar kształtowania świadomości istnienia rożnych propozycji kulturowych i umiejętności samodzielnego wyboru z istniejących opcji.

Towards Nostalgic Reading of Children’s Literature in Academic Teaching

“…Postawę, której oczekuje się od nauczycieli, można określić jako "czytanie z dziećmi" (zamiast "czytania dzieciom"). W tej postawie nauczyciela wczesnej edukacji cechuje ciekawość, zaangażowanie, radość czytania; ujawnia się w niej przyjęty przez nauczyciela obraz dziecka jako czytelnika (interpretatora) tekstu literackiego o tych samych cechach (Swędrowska, 2021).…”