Volunteering: A Serious Leisure Perspective

Abstract

A handful of observers have suggested that volunteering can be defined and described as a leisure activity. Extending this reasoning, it is argued that many kinds of volunteering, because they foster the acquisition and expression of a combination of special skills, knowledge, and experience, can be looked on as serious leisure. The serious leisure perspective not only defines and explains volunteers and volunteering as self-interested leisure but also opens the way to a more comprehensive theoretical statement of leisure volunteering than was heretofore available. In this artick, the author explores the leisure components of all volunteering to learn where the serious leisure model applies. Distinctions are drawn between types of volunteering: career and casual, formal and informal, and occupational and nonoccupational. The perspective fails to fit each type equally well. It fits best the types of volunteering classifiable as formal and nonoccupational, types in which wlunteers normally find substantial leisure careers.

Predictors of Interpersonal Growth in Volunteer Tourism: A Latent Curve Approach

“…Stebbins (1996) argued that the satisfying and rewarding experience afforded by voluntary unpaid service to others is evidence of the leisure connection. Stebbins (2009) also identified volunteer tourism as a type of project-based leisure activity.…”

Ciddi Boş Zaman Faaliyeti Olarak Gönüllülük: AKUT Örneği

“…Stebbins (1997) ciddi boş zaman faaliyeti olarak gönüllülük kavramının çoğunlukla gerçek-leştirmek için özel bir yetenek, bilgi ve beceri gerektirmeyen, doğası gereği yapılması cazip, karlı, faydalı gözüken gündelik ve ciddi olmayan gönüllülükle (veya bir defalık yardımsever-likle) karıştırıldığını, gönüllülüğün ciddi boş zaman aktivitesi olabilmesi için sürekliliğinin ve bir kariyer beklentisiyle yapılıyor olması gerektiğini belirtmiştir. Bir defalık ya da düzenli tekrarı olmayan olaylarda veya düzenli destek verilmeyen durumlarda yapılan bireysel veya grup olarak gerçekleştirilen formel veya enformel organizasyonlarda yapılan gönüllülük faaliyeti serbest zaman faaliyeti olsa bile ciddi boş zaman faaliyeti olarak kabul edilmemelidir (Fischer & Schaffer 1993;Stebbins & Parker 1994;Stebbins 1996b). Tüm bu anlatımlardan sonra Stebbins'in (1992Stebbins'in ( , 1996aStebbins'in ( , 1996bStebbins'in ( , 1997Stebbins'in ( , 2004Stebbins'in ( , 2013 Ciddi boş zaman faaliyeti olarak gönüllülüğü; özel bilgi, deneyim ve beceri gerektiren, bireyin tek başına ve/veya başkalarıyla formel veya enformel olarak örgütlenerek ilginç, önemli ve tatmin edici bulduğu bir misyonu gerçekleştirmek için, hiçbir karşılık beklemeden, herhangi bir zorlama ve yetkilendirme yapıl-madan, tamamen kamu/başkalarının çıkarlarını gözeterek bireyin tamamen kendi istek ve arzularıyla, süreklilik arz edecek şekilde amatör, hobi ve gönüllü faaliyetlere kariyer beklentisi elde etmek ve bir yaşam biçimi oluşturacak şekilde belirlenmiş gönüllülük eylemine katılım göstermesi olarak tanımlamıştır.…”

“…Stebbins (1992) ciddi boş zaman faaliyeti olan gönüllülüğün temelinde sürekliliğin olduğunu ve sürekliliğin de; a) kişisel merak ve özgecilik davranışı içeren gönüllülük, b) özgeci ve/veya kişisel merak davranışıyla motive olunan kariyer beklentisiyle gönüllülük ve c) bireyin kişisel yetenek ve becerilerini kullandığı ve özel ödül beklentisiyle yapılan gönüllülük boyutlarında görüldüğü belirtmiştir. Stebbins (1996b), Fischer ve Schaffer'in (1993 altı boyutta tanımladığı gönüllü olunarak elde edilen ödülleri/faydaları iki ayrı kategoride ve dokuz başlıkta özetlemiştir. Bunlar; "Kişisel Ödüller" kategorisi; a) müşteriler ve hizmet verilen kişilere olağan dışı muamelelerde bulunma, başkalarına yardım etme duygusu ve özgeci davranışlarda bulunma gibi "kişisel gelişme", b) yetenek, beceri ve bilginin geliştirildiği "kendini gerçekleştirme", c) hali hazırda var olan yetenek, beceri ve bilginin gösterildiği "kendini gösterme", d) başkaları tarafından gönüllü olarak gösterilme ve bilinme gibi "kişisel imaj", e) hedonistik zevk, hareket etme ve oyun oynama duygusu yaşama gibi "kişisel iftihar/övünç", f) rekreatif beklentiler ve g) gönüllülükten finansal geri dönüşler, "Sosyal Ödüller" kategorisinde a) sosyal bir dünyaya dahil olunarak etkileşilen kişiler ve diğer gönüllülerle yaratılan "sosyal çekicilik", b) bir gruba dahil olunarak ve/veya bir grubun parçası olunarak yaratılan "ekip başarısı"dır.…”

“…Bunlar; "Kişisel Ödüller" kategorisi; a) müşteriler ve hizmet verilen kişilere olağan dışı muamelelerde bulunma, başkalarına yardım etme duygusu ve özgeci davranışlarda bulunma gibi "kişisel gelişme", b) yetenek, beceri ve bilginin geliştirildiği "kendini gerçekleştirme", c) hali hazırda var olan yetenek, beceri ve bilginin gösterildiği "kendini gösterme", d) başkaları tarafından gönüllü olarak gösterilme ve bilinme gibi "kişisel imaj", e) hedonistik zevk, hareket etme ve oyun oynama duygusu yaşama gibi "kişisel iftihar/övünç", f) rekreatif beklentiler ve g) gönüllülükten finansal geri dönüşler, "Sosyal Ödüller" kategorisinde a) sosyal bir dünyaya dahil olunarak etkileşilen kişiler ve diğer gönüllülerle yaratılan "sosyal çekicilik", b) bir gruba dahil olunarak ve/veya bir grubun parçası olunarak yaratılan "ekip başarısı"dır. Stebbins (1996aStebbins ( , 1996b gönüllülüğü bir serbest zaman olarak algılayan yaklaşımların dışında gönüllülüğü; gündelik, ciddi olmayan ve sürekli tekrar eden biçimiyle ciddi boş zaman faaliyeti olarak üç farklı boyutta ele almıştır. Stebbins; gündelik ve ciddi olmayan gönüllülüğü "hevesli, laf olsun diye yapılan veya bir kerelik yapılan, bir işe heves duyup girişme eğiliminde bulunulan (dabbler)" olarak tanımlamışken, ciddi boş zaman faaliyeti olarak gönüllülüğü; "amatörler" (kazanç beklentisi olmadan daha çok profesyonellerle beraber/yakın olarak sporda, sanatta, bilimde veya eğlencede tatmin arayarak keyif aldıkları aktiviteleri yapan kişiler), "meraklılar" (daha çok profesyonelliğin ego yanını, bazı zamanlarda da ticari beklentiyle sporda, sanatta, bilimde veya eğlencede kolleksiyoner, tamirci veya üretici, rekabetçi olmayan aktiviteleri takip eden aktivite katılımcısı, profesyonel olmayan beklentilerle rekabetçi spor ve oyun etkinliklerini takip eden aktivite katılımcıları ve sosyal bilim katılımcıları olan kişiler) ve gönüllü olma boyutlarında gönüllü olmayı amatör ve meraklı olma boyutundaki yardımsever-lik/gönüllülük eylemlerinden ayırt edip daha belirgin hale getirerek gönüllülüğü hiçbir karşılık beklemeden, kimsenin zorlaması olmadan, kişisel bir kariyer beklentisi ve her koşulda sürdüren kişilerin yaptığı "gönülülük" olarak yapılan aktiviteler toplamı olarak ele almıştır.…”

Celebrity altruism: the good, the bad and the ugly in relationships with fundraising charities

“…His study concluded that many individuals described their volunteering as a leisure activity, which was carried out not primarily to help others but instead for reward. Common factors for leisure volunteers (all of which are identifiable within the celebrity event volunteer context) include opportunities for self‐determination, recreation, personal growth, service to others and social interaction (Twynam et al , ; Stebbins, ). Pearce () argues that individuals who approach their volunteering activities in the same manner as they approach their hobbies may well do so without any sustained discipline.…”