Voice and Sound in the Anti-Narrative Radio Play

Book and Radio Play Silences: Medial Pauses and Reticence in ‘Murke's Collected Silences’ by Heinrich Böll

“…Some fairly recent audiobook studies pay attention to pauses, muting, and the theme of silencing and how it is executed in that medium (seeStewart 2011: 116-118, 123-124; Wittkower 2011: 221-225). For expressly audionarratological studies on radio drama and audio art, seeHuwiler 2016;Lutostański 2016;Bernaerts 2016;Mildorf 2017; Kinzel 2017. 4 This holds true with the initial publication of the works; currently, they are available in digitized forms (CD, MP3, and online streaming), either commercially (the 1986 adaptation) or upon request from the radio broadcasting companies that produced them (the other two radio plays in my corpus).…”

Ραδιοφωνική Τέχνη

“…(Berland 1990). Στα πλαίσια αυτά, η ραδιοφωνική τέχνη θεωρείται ως ένα κατ' εξοχήν μη αφηγηματικό είδος, είτε το συγκρίνουμε με το συμβατικό ραδιοφωνικό θέατρο, είτε με άλλες εκπομπές λόγου ή ντοκιμαντέρ (Bernaerts 2016). Σε ακόμη πιο ριζοσπαστικές μορφές, η ραδιοφωνική τέχνη καταργεί κάθε έννοια της ροής προγράμματος ή της προγραμματισμένης διαδοχής ηχητικών στοιχείων, μέσω της συνεργασίας, του αυτοσχεδιασμού ή της διάδρασης.…”

“…Η ανάλυση έγκειται ουσιαστικά σε τρία βήματα: α) στην ταυτοποίηση των δομικών στοιχείων βάσει της αφηγηματικής τους δυνατότητας, β) στην αναγνώριση του νοήματος κάθε δομικού στοιχείου ή ενότητας/ακολουθίας δομικών στοιχείων και γ) στην αναγνώριση των σχέσεων των δομικών στοιχείων που μπορεί βέβαια να παράγουν νέα νοήματα στα ανώτερα ιεραρχικά επίπεδα. Όπως είδαμε εξάλλου και προηγουμένως στο παράθεμα τουAndean (2016), δεν μπορούμε να δούμε νοήματα σε ένα σημειολογικό σύστημα εξετάζοντας αυτόνομα τα σημεία, αλλά μόνο σε συνδυασμό μεταξύ τους.ΟBernaerts (2016), όπως είδαμε παραπάνω, αναγνωρίζει διάφορα είδη νοήματος(μιμητικό, αισθητικό, θεματικό) και κατ' επέκταση διάφορα είδη αφηγηματικότητας, ωστόσο δεν παρουσιάζει κάποιο συγκεκριμένο σύστημα, το οποίο να μπορεί να υποστηρίξει την ανάλυση της πολυπλοκότητας και πολυμορφίας των ραδιοφωνικών έργων. Εξετάζοντας το υλικό των ραδιοφωνικών έργων παρατηρούμε κατ' αρχήν ότι σε αυτό το πολύμορφο σώμα έργων μόνος κοινός παράγοντας για την αφετηρία μιας ανάλυσης είναι ότι βασίζεται σε καθαρά ηχητικό υλικό.…”