Visual acuity in non-professional drivers – would a periodic check-up examination be justified?

Abstract

Wprowadzenie i cel pracy. Obniżenie ostrości wzroku u kierowców zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia niebezpiecznych zdarzeń drogowych. Wraz wiekiem wzrasta częstość występowania wad refrakcji i schorzeń oczu. Istnieją regulacje prawne określające jaka minimalna ostrość wzroku warunkuje możliwość przyznania uprawnień do kierowania pojazdami, ale aktualnie obowiązujące w Polsce przepisy nie zakładają konieczności wykonywania okresowych badań lekarskich kierowców niezawodowych. Celem pracy było określenie ostrości wzroku w grupie osób posiadających prawo jazdy kategorii B i kierujących niezawodowo oraz ocena, czy spełnia ona kryteria wynikające z obowiązujących przepisów prawnych. Materiał i metody. Ocena ostrości wzroku została przeprowadzona w grupie 376 osób (45 kobiet, 331 mężczyzn; średni wiek 56,8 ± 8,6 roku), kierowanych na badanie w trybie administracyjnym. Określano, czy stwierdzona ostrość wzroku spełnia kryterium (widzenie obuocznie na poziomie minimum 0,5) bez lub w posiadanej korekcji optycznej. W przypadkach, w których kryterium nie było spełnione oceniano, czy korekcja optyczna pozwala na poprawę ostrości wzroku. Wyniki. W badanej grupie 92,8% osób spełniało kryterium ostrości wzroku, w tym 22% w posiadanej korekcji optycznej. 27 osób (7,2%) nie spełniało kryterium i nie było tego świadomych. Wśród nich u 24 osób istniała możliwość poprawy ostrości i spełnienia kryterium za pomocą korekcji okularowej, a u 3 osób nie było takiej możliwości (organiczne schorzenia oczu). Wnioski. U części badanych kierowców ostrość wzroku nie spełnia obowiązujących kryteriów. Pogarszanie się ostrości wzroku z czasem nie jest zauważane lub jest bagatelizowane. Wprowadzenie okresowej oceny ostrości wzroku kierowców pozwoliłoby na wykrycie takich przypadków i wdrożenie działań mogących mieć wpływ na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego.